پـرسـش: - امام خمینی (ره)، ساده زیستی و مسأله شأن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

امام خمینی (ره)، ساده زیستی و مسأله شأن - نسخه متنی

احمد عابدینی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پـرسـش:

نـخست آن که: مگر چقدر پسر خوانده وجود دارد؟ در زمان ما که بسيار کم پسر خوانده يافت مي شود.

دو ديگر: مگر چند درصد از پسرخوانده ها همسر خود را طلاق مي دهند؟

سه ديگر: مگر چند درصد از مردان که پسر خوانده هايشان همسران خود را طلاق داده اند خواستار ازدواج با همسر پسر خوانده خويشتند؟

مـي بـيـنيد که احتمال پديد آمدن چنين پديده اي در زمان ما نزديک به صـفر است و در زمانهاي گذشته از حد يک درصد تجاوز نمي کرده است. حال ايـن چـه حـرجي بوده

است که خداوند از مومنان برداشته و آيه قرآن را بـيان کرده است: (زينب را به ازدواج تو درآورديم تا بر مومنان حرج و مشقتي نباشد.)

جواب: از مطالب پيشين روشن شد که ازدواج با همسر پسرخوانده, تنها يک نـمـونه بوده و آنچه که مهم است, از بين بردن شانها و اعتبارها بوده کـه افـراد بـراي خـود قـأـل بوده اند و هستند يا مي توانستند قأل بـاشـنـد؟ چه شانها و اعتبارهايي که زينب پيش از ازدواج با زيد براي خـود بـاور داشـت, چـه شانها و اعتبارهايي که پيامبر مي توانست براي خـود بـاور داشته باشد و يا ديگران براي حضرت باور داشته باشند و به دلـيل داشتن آن شانها, پيامبر(ص) خود از ازدواج با زينب سرباز زند و يا او را به خاطر اين ازدواج مورد تحقير و توهين قرار دهند و بگويند او بـا کسي ازدواج کرد که موالي نيز او را طلاق داده اند. و چه کمبود شـانـي که زينب پس از اين ازدواج و طلاق در وجود خود حس مي کرد که در محيط غريب پس از زندگي طولاني با برده اي زرخريد و بدون به وجود آمدن حتي يک فرزند از آنان, شوهرش او را طلاق دهد.

بـلـه: ايـن بـه هم ريختن شانها و از بيخ و بن برکندن کامل آن, نعمت بـزرگـي بـود کـه خـداوند آن را براي مومنان به ارمغان آورد و نعمتي سزاوار يادآوري است.

2. از جـمـله آيات شريفه اي که با شان به مخالفت برمي خيزد, آيات حج اسـت. در سوره بقره, خداوند پس از بيان پاره اي از احکام مي فرمايد:

(ثم افيضوا من حيث افاض الناس واستغفروا الله ان الله غفور رحيم.)79

/ 74