لطفا منتظر باشید ...
دو رسالت اصلى پيامبران
در رسالت پيامبران دو چيزاصل اصل همه چيز ديگر است . يكى مساله توحيد و اقسام توحيد است و از آن جمله
توحيد در عبادت (غير خدا را پرستش نكردن) و دوم مساله معاد يعنى بازگشت همه مردم به سوى خداوند و به يك
اعتبار بازگشت همه مردم به سوى اعمال و رفتار و كردار خودشان است . اگر بخواهيم از ديد ديگرى به اين
مطلب نظر كنيم اين طور بايد بگوييم كه همه رسالت انبيا در دو چيز خلاصه مى شود كه يكى مربوط به خداست
و ديگرى مربوط به انسان است و هر دو هم به يك اصل برمى گردد . آنچه كه مربوط به خداست
يگانگى حق است از
هر جهت
كه انسان بايد اين يگانگى را درك كند و بر اساس اين يگانگى حق عمل كند . آنچه مربوط به انسان
است اين است كه انسان يك موجود فانى نيست
موجودى باقى است و سعادت و شقاوت جاويدان او را اعمال و
رفتار او در اين دنيا باعث مى شود
هر گونه در اين دنيا عمل كند در آنجا نتيجه اش را خواهد گرفت .معمولا اين دعوت پيامبران در هر دو جبهه با يك نوع مقاومتى روبرو مى شد
هم در جبهه توحيد و هم در
جبهه معاد و در هر كدام به يك شكل خاص . در جبهه معاد اغلب به صورت يك استبعاد بود :مگر چنين چيزى ممكن
است ؟انسان بعد از اينكه مرد
ديگر مرد و تمام شد
فانى و نيست شد . خيال مى كردند مردن براى انسان
فنا و نيستى است . وقتى كه انسان مرد و نيست شد و اعضاى بدنش متفرق گرديد و هر جزئى به جايى پراكنده شد
مگر مى توان باور كرد كه باز همين انسان مبعوث و محشور
بشود ؟
