لطفا منتظر باشید ...
امير المومنين عليه السلام جمله اى دارند در نهج البلاغه
مى فرمايند: (" الدنيا دار ممر لا دار مقر "
) دنيا عبورگاه است نه قرارگاه
هر كسى كه مىآيد بالاخره از اينجا مى گذرد ( " و الناس فيها رجلان " ) و
مردم در دنيا دو گروهند ( " رجل باع نفسه فاوبقها و رجل ابتاع نفسه فاعتقها " ) (1) يك گروه در اين بازار
خودشان را مى فروشند و هلاك مى كنند حال يا در بازار نعمتها و يا در بازار نقمتها
و گروهى ديگر در
اين بازار خودشان را مى خرند و آزاد مى كنند . ولى همه به اين بازار مىآيند و همه بايد در اين بازار
بيايند
تا كه خودش را در اينجا بخرد و آزاد كند و كه خودش را در اينجا بفروشد و هلاك كند .خداوند متعال در آنجا كه فرمود: " ان من ازواجكم و اولادكم عدوا لكم "آن جنبه دشمنى و خطر برخى از
همسران و فرزندان را يادآورى كرد و در آيه بعد كه فرمود :( " انما اموالكم و اولادكم فتنه " ) جنبه
امتحان بودن و " لابد منه " بودن آنها را بيان كرد . اينها مايه هاى امتحان شما هستند
مايه امتحان
بودن مستحق ملامت نيست
به شما بستگى دارد كه از اين امتحان چگونه بيرون بياييد .( " و الله عنده اجر عظيم " ) و آن كه در نزد او اجر بزرگ است الله است .
تقوا
( " فاتقو الله ما استطعتم " ) پس تقواى الهى داشته باشيد تا آن حدى كه قدرت داريد . " تقوا " از آن كلماتعجيبى است كه در قرآن و در نهج البلاغه زياد به كار رفته است و مكرر گفته ايم كه اين كلمه ترجمه فارسى
ندارد . ريشه اش از " وقى " به معناى نگهدارى است . پس درواقع ( " اتقوا " ) يعنى
خود را نگه داريد
ولى بعد كلمه ديگرى ذكر مى كنيم كه به اصطلاح تضمين است :خود را نگه داريد
مثلا از
فلان چيز بترسيد .
1. نهج البلاغه
كلمات قصار
حكمت . 133
