انسان کامل نسخه متنی

عليك ؟ اي آقاي مذمتگر دنيا ! اي كسي كه فريب دنيا را خورده اي ! دنيا تو را فريب نداد ، تو فريب خوردي . خيلي تعبير عجيبي است . دنيا كسي را فريب نمي دهد ، انسان خودش فريب مي خورد . من در اين باره مثلي مي گويم : يك وقت پيرزني با آرايشهاي مصنوعي ، انسان را گول مي زند . دندان در دهانش ندارد ، دندان مصنوعي مي گذارد ، مو به سرش ندارد ، موي مصنوعي مي گذارد . به قول آن شاعر عرب : عجوز تمنت ان تكون فتية و قد يبس العينان و احدودب الظهر
يك بيچاره اي او را به صورت يك زن جوان خيال مي كند و وقتي كار از كار گذشته است ، مي بيند كه اشتباه كرده است . ولي يك وقت همين پيرزن ، مي گويد : آقا ! سن من پنجاه و نه سال و شش ماه و شش روز است و حقيقت را مي گويد . دندانها و موهايش را نشان مي دهد ، مي گويد : يك دندان هم به دهانم ندارم و موهائي را كه مي بيني ، موي مصنوعي است كه به سرم گذاشته ام ، من همين هستم ، آيا حاضري با من ازدواج كني ؟ او هر چه مي گويد من دندان ندارم [ انسان ] مي گويد :

قربان همان دندانهايي كه نداري ! هرچه مي گويد من زلف ندارم ، انسان مي گويد : شما تعارف مي فرمائيد ، من مي فهمم كه شما داريد هزم نفس مي كنيد . پس اين پيرزن تو را فريب نداده ، تو خودت آماده فريب خوردن هستي ، خودت مي خواهي خودت را فريب بدهي ، يك موضوع براي فريب خوردن مي خواهي . علي ( ع ) مي فرمايد : دنيا كه چيزي را مخفي نكرده است . دنيا چه چيز را مخفي كرده كه مي گوئي دنيا مرا گول زد ؟ آن روزي كه به دست خودت پدرت را دفن كردي ، دنيا تو را گول زد ؟ ! دنيا
مي گويد من همينم كه هستم ، من محل تغير هستم و ثباتي در من نيست . دنيا مي گويد م ن را همانطور كه هستم ، درك كن ، چرا مي خواهي مرا آنطور كه نيستم ، باور كني ؟ من يك جوري هستم و دارم خودم را هم به تو نشان مي دهم ولي تو مي خواهي مرا آنطور كه نيستم و خودت خيال مي كني ، باور كني ، پس دنيا كسي را فريب نمي دهد ، انسان فريب مي خورد . انت المتجرم عليها ام هي المتجرمة عليك ؟ بيا حساب كنيم ، آيا تو بر دنيا جنايت كردي يا دنيا بر تو جنايت كرد ؟ تو به اين عالم خيانت مي كني يا عالم به تو خيانت مي كند ؟ متي غرتك ؟ دنيا كي تو را فريب داد ؟ ام متي استهوتك ؟ كي دنيا هواي نفس تو را طلب كرد ؟ اين تو هستي كه با هواي نفس خود دنبال دنيا هستي . أبمصارع ابائك من البلي ؟ أم بمضاجع امهاتك تحت الثري ؟ بعد فرمود : الدنيا مسجد احباء الله دنيا مسجد دوستان خداست . آيا اگر مسجد نباشد ، عابد مي تواند عبادت كند ؟ متجر اولياء الله ( 1 ) دنيا بازار تجارت اولياء خداست .

اگر بازار نباشد ، آيا بازرگان مي تواند بازرگاني كند و سود ببرد ؟ آن فكر كه دنيا را براي انسان [ به منزله ] زندان و چاه و قفس مي داند و مي گويد وظيفه انسان بيرون رفتن از اين زندان و خارج شدن از اين چاه و شكستن اين قفس است ، مبتني بر يك اصل ديگري در باب " معرفةالنفس " و " معرفةالروح ) ] است كه اسلام آن را قبول ندارد .

1 نهج البلاغه ، حكمت . 131