لطفا منتظر باشید ...
اي كه در پيكار ، خود را باخته
ديگران را تو زخود نشناخته
توبه هر صورت كه آيي بيستي
( 2 ) كه منم اين ، والله آن تو نيستي
ديگران را تو زخود نشناخته
توبه هر صورت كه آيي بيستي
( 2 ) كه منم اين ، والله آن تو نيستي
( 2 ) كه منم اين ، والله آن تو نيستي
يك زمان تنها بماني تو زخلق
درغم و انديشه ماني تا به حلق
درغم و انديشه ماني تا به حلق
درغم و انديشه ماني تا به حلق
[ چنين حالتي پيدا نمي كردي ] . اين توكي باشي كه توآن او حدي كه خوش و زيبا و سرمست خودي
اگر تو خودت را كشف كرده بودي ، وقتي در خلوت با خودت بودي ، نيازي به هيچ چيز نداشتي . اينكه در خلوت وحشت مي كني براي اين است كه با خودت هم نيستي ، خودت را هم گم كرده اي ، خودت را باخته اي . اين است كه روح و حقيقت عبادت كه توجه به خداست ، باز يافتن خود واقعي است . انسان خود حقيقي اش را در عبادت و در
1 سوره زمر ، آيه . 15
2.يعني بايستي .
