انسان کامل نسخه متنی

همين دليل علم ، قداست داشت ، يعني حقيقتي مقدس و مافوق منافع انسان و امور مادي بود . هميشه علم را در مقابل مال و ثروت قرار مي دادند : آيا علم بهتر است يا مال و ثروت ؟ مي بينيد در ادبيات ما چه فارسي و چه عربي ميان علم و ثروت مقايسه مي كنند و آن وقت علم را بر ثروت ترجيح مي دهند . علم دادند به ادريس و به قارون زروسيم آن يكي زير زمين و دگري فوق فلك اميرالمؤمنين علي ( ع ) در جمله هائي كه در نهج البلاغه است ميان علم ، و مال و ثروت مقايسه مي كند و علم را بر مال و ثروت ترجيح مي دهد . هميشه [ در اديان ] به علم به عنوان امري مقدس و مافوق امور و منافع مادي نگاه مي كردند و معلم يك مقام قدسي داشت ، علي ( ع ) مي فرمايد : من علمني حرفا فقد صيرني عبدا ( 1 ) . ببينيد قرآن مقام علم و قداست علم را تا كجا بالا برده كه در داستان خلقت آدم و تعليم اسماء و سجده ملائكه مي فرمايد :

اي ملائكه ! اي فرشتگان من ! به آدم سجده كنيد به دليل اينكه آدم مي داند چيزي را كه شما نمي دانيد . بيكن نظر جديدي ابراز كرد و گفت : اينها براي انسان سرگرمي است كه دنبال علم برود براي اينكه مي خواهد حقيقت را كشف كند ، [ با اين توجيه كه ] خود كشف حقيقت ، مقدس است ، نه ، انسان علم را بايد در خدمت زندگي قرار دهد ، آن علمي خوب است كه بيشتر به كار زندگي انسان بخورد ، آن علمي خوب است كه انسان را بر طبيعت مسلط كند ، آن علمي خوب است كه به انسان

1 كسي كه يك حرف به من بياموزد ، مرا بنده خودش ساخته است .