انسان کامل نسخه متنی

نزديكتريم ، نه فقط آگاهي ما به شما از [ آگاهي شما به ] خودتان بيشتر است ، بلكه ذات ما از شما به شما نزديكتر است ، و اين تعبير قرآن عجيب است . هر كسي مي گويد خودم از هر چيزي به خودم نزديكترم ولي قرآن مي گويد خدا به هر چيزي از خود آن چيز نزديكتر است ، چون خدا نسبت به هر چيزي از خودش " خودتر " است . البته سطح اين مطلب بسيار بالاست (1). علي ( ع ) مي فرمايد : " داخل في الاشياء لا بالممازجة ، خارج عن الاشياء لا بالمباينة " ، يكي از مطالبي كه نهج البلاغه بر آن تكيه مي كند اين است كه خدا از خود اشياء بيرون نيست و از آنها جدا نيست و لي در عين حال داخل در اشياء هم نيست ليس في الاشياء بوالج و مامنها بخارج ( 2 ) . [ ثانيا ] قرآن كه مي گويد انسان به خدا بايد تعلق خاطر داشته باشد چون خدا را كمال و نهايت سير انسان مي داند و مسير انسان را به سوي خدا مي داند . پس توجه انسان به خدا ، توجه او به نهايت كمال خودش است ، مثل توجه آن دانه است به نهايت كمال خودش . رفتن انسان به سوي خدا ، رفتن انسان به سوي " خود " است ، رفتن انسان از " خود " ناقص تر به " خود " كامل است . پس اشتباه كرده است آن كسي كه خدا را هم با اشياء ديگر مقايسه كرده و خيال كرده است كه وقتي انسان به خدا توجه كرد ، ارزشهاي خود را فراموش مي كند و از حركت مي ايستد .

1 معارفي را اسلام در هزار سال پيش گفته است كه بشر تا چند هزار سال ديگر هم برود به [ گرد ] راهش هم نمي رسد .

2.نهج البلاغه ، خطبه . 184