انسان کامل نسخه متنی

يعني از فقرا كسي در آن مجلس نبوده است ( 1 ) . به علي ( ع ) خبر مي رسد كه نماينده و حاكم شما در مجلسي شركت كرده است كه در آن مجلس ، اغنيا و پولدارها و اشراف وجود داشته اند ولي از فقرا كسي در آنجا نبوده است . علي ( ع ) مي فرمايد : " و ما ظننت انك تجيب الي طعام قوم عائلهم مجفو و غنيهم مدعو " عثمان بن حنيف ! من باور نمي كردم كه تو دعوت بر سفره اي را بپذيري كه اغنيا را در آنجا دعوت كرده باشند ولي فقرا را دعوت نكرده باشند و آنها پشت درمانده باشند . بعد علي ( ع ) شروع به گفتن دردهاي خودش مي كند تا مي رسد به آنجا كه راجع به خودش مي گويد : و لو شئت لاهتديت الطريق الي مصفي هذا العسل و لباب هذا القمح و نسائج هذا القز . علي ( ع ) خليفه است . مي گويد اگر من بخواهم ، امكانات برايم فراهم است ، بهترين خوردنيها و نوشيدنيها و بهترين پوشيدنيها و هرچه كه بخواهم براي من فراهم است . و لكن هيهات ان يغلبني هواي ، و يقودني جشعي الي تخير الاطعمة هيهات هيهات كه من چنين كنم ، محال است كه من مهار خود را به دست حرص و هواي نفسم بدهم .

حال چرا [ علي ( ع ) اينگونه مي گويد ] ؟ مگر خدا اين نعمتها را حرام كرده است ؟ علي ( ع ) توضيح مي دهد تا كسي خيال نكند لباس خوب پوشيدن حرام است ، عسل مصفي خوردن حرام است . نه ، مسئله ديگري است ، اينها حرام نيست ، حلال است. و لعل بالحجاز او اليمامة من لا طمع له في القرص ، و لا عهد له بالشبع اگر من اينجا شكم خود را سير كنم ، شايد در عراق و

1 چيزي كه ما اصلا امروز اينجور چيزها را درد احساس نمي كنيم ، يعني كمك كسي نمي گزد .