انسان کامل نسخه متنی

بنوشد و گرسنه نماند . رفتارش با دشمن اينگونه است كه باعث شده مولوي بگويد : در شجاعت شير ربا نيستي

در مروت خود كه داند كيستي
اينها مردانگيهاي علي ( ع ) است ، انسانيتهاي علي ( ع ) است . علي ( ع ) در بستر افتاده و ساعت به ساعت حالش وخيمتر مي شود و سموم روي بدن مقدس علي ( ع ) بيشتر اثر مي گذارد . اصحاب ناراحتند ، گريه مي كنند ، ناله مي كنند ولي مي بينند لبهاي علي خندان و شكفته است ، مي فرمايد : " و الله ما فجأني من الموت وارد كرهته و لا طالع انكرته ، و ما كنت الا كقارب ورد ، و طالب وجد " ( 1 ) به خدا قسم آنچه بر من وارد شده است ، چيزي كه براي من ناپسند باشد نيست ، ابدا ! شهادت در راه خدا هميشه آرزوي من بوده و براي من چه از اين بهتر كه در حال عبادت شهيد شوم . و ما كنت الا كقارب ورد ، و طالب وجد علي ( ع ) يك مثلي مي آورد كه عرب با اين مثل خيلي آشنا بود و آن اين است كه عرب در بيابانها و به طور فصلي زندگي مي كرد و وقتي در يك جا آب و علف براي حيوانات و حشمش پيدا مي شد ، تا وقتي كه آب و علف بود در آنجا مي ماند ، بعد در جاي ديگري آب و علف پيدا مي كرد و مي رفت .

چون روزها خيلي گرم بود ، گاهي شبها براي پيدا كردن نقطه اي كه آب داشته باشد مي رفتند ، يعني شبها دنبال آبگردي بودند ( قارب به چنين كسي مي گويند ) . حضرت به مردم مي گويد : اي مردم ! براي كسي كه در شب تاريك دنبال آب بگردد و ناگهان آب را پيدا كند ، چه سرور و

1 نهج البلاغه ، نامه . 23