انسان کامل نسخه متنی

شعفي دست مي دهد ؟ مثل من ، مثل عاشقي است كه به معشوق خود رسيده و مثل كسي است كه در يك شب ظلماني آب پيدا كرده باشد . دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند و اندر آن نيمه شب آب حياتم دادند
چه مبارك سحري بود و چه فرخنده شبي آن شب قدر كه اين تازه براتم دادند اين بيت همان " فزت و رب الكعبة " را مي گويد : " از غصه نجاتم دادند " يعني " فزت و رب الكعبة " . پرحرارت ترين سخنان علي ( ع ) آنهائي است كه در همين چهل و پنج ساعت ( تقريبا ) از ايشان صادر شده است علي ( ع ) اندكي بعد از طلوع فجر روز نوزدهم ضربت خورد و در نيمه هاي شب بيست و يكم ، روح مقدسش به عالم بالا پرواز كرد . در لحظات آخر همه دور بستر علي ( ع ) جمع بودند . زهر به بدن مباركش خيلي اثر كرده بود و گاهي وجود مقدسش از حال مي رفت و به حال اغما درمي آمد ، ولي همينكه به هوش مي آمد باز از زبانش در مي ريخت ، حكمت و نصيحت و پند و موعظه مي ريخت . آخرين موعظه علي ( ع ) همان موعظه بسيار بسيار پرحرارت و پرجوشي است كه در بيست ماده بيان كرده است . اول حسن و حسين و بعد بقيه اهل بيتش را مخاطب قرار مي دهد .

حسنم ! حسينم ! همه فرزندانم و همه مردمي كه تا دامنه قيامت سخن من به آنها مي رسد با شما هستم ! ( يعني ما و شما هم مخاطب علي ( ع ) هستيم ) . در اين كلمات ، جامعيت اسلام را بيان مي كند : الله الله في الايتام ، الله الله
في القرآن ، الله الله في جيرانكم ، الله الله في بيت ربكم ، الله الله في الصلوش الله الله في الزكوش ( 1 ) . . . يك يك بيان مي كند : خدا را ، خدا را درباره يتيمان ، خدا را ، خدا را درباره قرآن ، خدا را ، خدا را درباره همسايه هاتان ، خدا را ، خدا را . . . وقتي آن مطالبي را كه در نظر داشت بگويد گفت ، آنها كه چشمشان به لبهاي علي بود ، ديدند كه حال مولا بيشتر منقلب شد و عرقي به پيشاني مقدس علي ( ع ) آمد و ديگر علي ( ع ) توجهش را از مخاطبين سلب كرد . چشمها و گوشها متوجه لبهاي علي بود تا ببينند علي ديگر چه مي خواهد بگويد . يك وقت ديدند صداي علي ( ع ) بلند شد : اشهد ان لااله الا الله ، و اشهد ان محمدا عبده و رسوله . و لا حول و لا قوش الا بالله العلي العظيم

1 بحارالانوار ( چاپ سنگي ) ، جلد 9 ، صفحه 746 ، و نهج البلاغه ، نامه . 47