ترجمه الغدیر جلد 22

آيا دربردن پيكرى كه روحش پيش از اين بديارمعشوق پرواز كرده، منتى بر من داريد؟
- من خبر اين حركت بسوى آن سر زمين پاك را شنيدم، و باده اين سر مستم داشته است.
- درود بر آن كسى كه فردا تشنگان را سيراب، و با آن خاك پاى، ديدگانم را روزشن بدارد.
- بخاطر چه كسى، بيماريها شفا مى يابد، و كوى و بر زن بنامش افتخار مى كند؟
- بخاطر چه كسى، پس از بهترين پيامبران، ياد هر فضيلتى بدوبر مى گردد؟
- اينهمه، بخاطر آن كسى است كه سحر گاهان، شمشيرها را بر گردن
مشركان فرو مى آوردم.
- جوانمردى كه زايرانش، در برابر شكوه و جلال حقيقى او، درود و سلام نثار مى كنند.
- يا او داماد پيامبراست. و چقدر زيبا ريشه اين دو ياور با هم گره خورده است.
- او پدر آن پاكانى است كه از همه برترند، و اوراق و دفتر گويندگان به ستايش آنان آراسته است.
- به پايان راه هر فضيلتى كه بنگرى، خواهى ديد كه سمند فضيلت او پيش از همه به آن رسيده و گوى سبقت برده است.
- من در ستايش چنين شخصيتى، هيچ ابائى ندارم، چراكه هر چه گويم مبالغه و اغراق نخواهد بود.
- در روز غدير، پيامبر او را به مسند ولايت نشاند، و همه بر ولاى او گردن قبول و تسليم نهادند.
- اما دريغا كه پيامبر چشم فرو نبسته، از آيين حق و راه عدالت گروهى روى برتافتند، و فاصله گرفتند.
- چه زود آن همه ميثاق را فراموش كردند، و پيمانها را به شتاب گسستند
- اينان در روز غدير شاهد بودند، كه چگونه همه با نور ولاى او روشن گرديد.