عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل
چرا كه او را بهترين مخلوقات در غدير، بصراحت به جانشينى خود برگزيد و فرمود: - هر كه را من مولاى او هستم، پس از من اين على مولاى او است. و با بانگ بلند، اين ندار را همه شنيدند و شهادت دادند. - هر گاه به احوال دختر پيامبر- صلى الله عليه و اله و عليهما- بنگرى، كه چگونه اين دختر خانه زاد پيامبر، پس از او مغضوب قرار گرفت. - و فاجعه جانگذار امام حسن بزرگوار عليه السلام كه چگونه خانه نشين شد، و به چشمان اشگبار و جگر پاره پاره او نگاه كنى. - و سوك و اندوه قتل حسين عليه السلام را كه چنو، هيچ كسى با نيرنگ به قتل نرسيده. - آنجا كه او را در كربلا به خاك هلاك انداختند، و ياران و فرزندانش را كشتند. - و زنان آل محمد- صلوات الله عليهم- را به اسيرى گرفته، و سوار بر شتران سرخ، به همه جا گرداندند. - هر گاه به اين منظره جانگذار، كه زنجير بر گردن حضرت سجاد عليه السلام انداختند، و سر بزرگوار حسين عليه السلام را در پيش روى آن حضرت منتقل كردند. - و احوال نه تن ديگر از امامان عليهم السلام را كه در مقابله با مخالفان بودند و چگونه به خصومت آنان كمر بستند، هر گاه مطالعه كنى، - كه چگونه همگى يا مطرود و يا مسموم و محبوس بودند، و زنجير بر گردن داشتند، - براستى اذعان خواهى كرد كه هيچك از اين مدعيان مسند خلافت پيامبر و مخالفان خاندان او، پايگاه شريفى نداشتند، و به مراد خود نرسيدند و اين ابيات از اوست:
لطفا منتظر باشید ...
