عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل
و همه شاهد بودند، ضايع كردند. - از زبان روح الامين، از جانب خداى تعالى، كه همه نعمتها و قدرتها از او است، خطاب آمد: - اى پيامبر، على را به مردم معرفى كن. هر گاه اين مهم را انجام ندهى رسالت خود را ادا نكرده اى، و خداى، ترا از گزند دشمنان نگاه مى دارد. - پس از آنكه همه شاد باش و تهنيت گفتند، و اظهار داشتند كه اى على، تو رهبر مائى، و اين ولايت درست است، - و نص آيه قرآنى رسيد، كه"اليوم اكملت لكم دينكم: امروز دين را بر شما كامل كردم"، وبراستى اين امر ثابت شد. - آنگاه گفتند كه: پيغمبر وصيتى درباره جانشين نكرده، و اين افترايى بود كه از جانب دشمنان عنوان شد. - و روايت: " هر كسى بميرد و وصيت نكند، به مرگ جاهليت مرده است ". - واى بر آنان، بر پيامبر خدا نسبت جهل داده، و از او بدروغ چيزى نقل كردند كه نفرموده است. - ما مسلمانان، ديگر در جواب يهود چه خواهيم گفت، هر گاه كه با ما در مقام احتجاج بر آيند؟ آيا شرم نمى كنيد؟ - موسى، در ميان قوم خود وصيت كرد و رفت، و آيا پيمبر وصيت نكرده و جانشين خود معين نكرده مى رود؟ - آنجا كه گفت: خدايا، هارون را براى من در ميان قوم خليفه و جانشين قرار بده، چرا كه با جانشينان، مردم به سعادت مى رسند. - پس آيا پيامبر ما، قوم خودرا بى سرپرست رها كرده است؟ اين حرف ياوه و هذيان است. - او بر همه مومنان، مهربان، و راهنماى همگان بود. - هر گاه براى او فقط يك نص قرآن بود، او را وا مى داشت كه يكى را برگزيند. - پيامبر، بهتر مى دانست كه چه كسى شايسته جانشينى اوست، و او در شناخت مردم كاملا بصيرت داشت. - بهنگام مرگ- كه غنيمتها رامى ديد- در چنان شرايط، ترك وصيت از جانب او نقص و ناتوانى محسوب مى شد.
لطفا منتظر باشید ...
