ترجمه الغدیر جلد 22

- او عشاق خود را يارى و دستگيرى مى كند، و در كسى كه از او روى
تابد، ضعف و ناتوانى پيدا مى شود.

- در رخ او، آب و آتش با همند. ما نديديم كه آب و آتش در كنار يكديگر باشند.

- همواره نگاهايم بسوى او دوخته شده، و هرگز به راست و چپ منحرف نمى شود.

- گويى كه در جهره او، آب و آتش هر دو بهم نزديك شده، و به طاعت او برخاسته اند.

- آنجا كه خراميدن گيرد، بر شاخساران صدمه مى زند، و هر گاه كه چهره نمايد، ماه غروب مى كند.

- اى كسيكه مرا بر اين عشق ملامت مى كنى، هر گاه رويش مى ديدى، بر من دلايل پوزش خواهى اقامه مى كردى.

- مرا رها كن تا با محبوب خود مشغول عشقبازى شوم. اين عشقى است كه مرا، از مهر خمار چشمان بى نياز مى كند.

- آنگاه كه مورچگان رخسار"خال زيبا" بر جانب شهد لبان او خود

- نمايى كنند، واضح است كه من لگام گسيخته خواهم شد.

- چه شمشيرهاى نگاه كه برمن كشيده، مانند ذو الفقار على عليه السلام!

- از جانب خدا، آيه تطهير درباره او نازل گشته، و بموجب اين نص، خدا او را بر گزويده است.

تا مى رسد به ابيات زير:

- درروز غدير خم، طه صلى الله عليه و اله با او برادرى خويش را اعلام كرده، و در آن روز، درباره على عليه السلام آيات روشنى نازل شده است.