ترجمه الغدیر جلد 22

- در جنگ بدر، جان خود رادر راه خدا، در طبق اخلاص نهادى. ونه يكبار، كه بارها درخشيدى.
- در روز غدير، همگان فقط با تو بيعت كردند، و بجز تو، كسى اين شايستگى را نيافت.

- آيه قرآن رسيد كه: امروز دين را بر تو كامل گردانيدم"اليوم اكملت لكم دينكم"، و با اين آيه، حق ثابت گرديد.

- فرخنده باد اين امامتى كه بوجود يك امام- كه براستى مورد تائيد خدا است- آراسته است.

- كسى كه آيه قرآن درباره او نازل شد، و اجماع همه مسلمانان بولايتش حال گشت، و بى شائبه همگان او را پذيرفتند.

- كسى عنوانهايى مانند نفس پيامبر، دامادى و دوستى او، عموزاده و برادرى پيامبر را در خود جمع داشت.

"تمام اين قصيده، 65 بيت است".

و باز قصيده اى دارد كه امير مومنان عليه السلام را در آن مدح كرده. اين قصيده بر 60 بيت بالغ است، كه ابياتى از آن بدين قرار است:

- هر گاه بر چشم عاشقان خواب مستولى شود، باز طواف آستان ترا مشاهده و آرزو خواهند كرد.

- سيماى ماه تو، به موى سياه چون شبها مقرون و همواره تابان است، نه چون ماهى كه سياهى و نقص چهره آن را تيره كند.

- تو سلطان جمال و زيبايى هستى، بهاء و شكوه وزير تو، و لشكر توانايى و جلال، پيشروپ اين جمال و كمال مى باشد.

شاعر، در ديگر ابيات قصيده مى گويد:

- كسى كه در طائف مشهور، خدابا او سخن گفت، ترا از هر افتخارى بى نياز مى گرداند.