لطفا منتظر باشید ...
شرح حال شاعر
علم الهدى محمد پسر ملا محمد محسن پسرمرتضى كاشانى، از شخصيتهاى برجسته علمى و ادبى است، كه تقدم فضل و نسب و فضايل ارثى و اكتسابى دارد. او فرزند محقق فيض است، كه خود از اعلام فقه و پرچمداران حديث، و منارفلسفه و معدن عرفان، و كوه استوار اخلاق، و درياى علوم و معارف بود. او پسر آن يگانه مردى است كه روزگار چنو نياورده، و مادر ايام از زادن نظيرش عقيم مانده است. و شاعر مورد ترجمه ما، آثار بزرگوار خود را اقتضا كرده، و تبحر زيادى در علوم وآثار باقيه پدر بهم رسانده، كه از آن چمله كتاب " المواعظ " است كه بالغ بيست هزار بيت، و فهرست كتاب " وافى " پدر بزرگوارش فيض است.از ديگر كتابهايش:
- حواشى بر الوافى
- تعليقاتى بر مفاتيح الشرايع پدرش.
- كتاب فارسى تحفه الابرار در اصول پنچگانه.
- الاعمال الحسنه و السيئه كه بسال 1100 تاليف كرده.
- كتاب العلماء، در فضايل علما و اينكه علما جانشينان ائمه عليهم السلام مى باشند.
- مرآت الجنان در ادعيه.
- رموز الهى. اين كتاب بزبان فارسى در ادعيه و اعمال يوميه، و حرزها و دعاها است.
- كتاب سرورصدور الاوليا فى كيفيت الصلاه على المصطفى و آله است كه قصيده اى كه دراينجا ذكر كرديم، در اين كتاب آمده است.
صاحب " الروضات " در ص 543 اين كتاب نوشته، كه او كتابى بزبان فارسى روان دارد كه در آن اصول و فروع و اخلاق را فراهم كرده است.
هم چنين، خطبه و رسالات سودمندى به او نسبت داده شده.
شرح حال او را سيد صدر الدين كاظمى نيز در تكمله الامل آورده و گفته است: او دانشمندى فاضل و محدثى فقيه و رجالى خوش رويه، داراى حسن خط و در علوم ادبى وارد، و در حكمت خبره بود. همه فضايل را در خود جمع داشت از تاليفاتش: نضد الايضاح، معادن الحكم فى مكاتيب الائمه عليهم السلام مى باشد اين بود خلاصه نوشته تكمله الامل.
و شرح حال او را صاحب نجوم السماء در ص 225 آورده و نوشته است كه دانش را از پدرش فرا گرفته، و كتاب نضد الايضاح از اوست. در اين كتاب، " ايضاح الاشتباه " علامه حلى را با بهترين اسلوب مرتب كرده است، كه اين كتاب، همراه با فهرست شيخ به طبع رسيده است.
ما به تاريخ تولد و وفات اين شاعر. آگاهى كامل نرسانديم، لكن برگزيده
آثار پدرش را بسال 1055 استنساخ كرده، و طبعا در اين تاريخ به حد مردان بالغ شده، و حداقل اينست كه در آن تاريخ، نوجوانى بوده است. پسرش شيخ جمال الدين اسحاق، در پشت يكى از نامه هايش، از او بدعاى خير يادى كرده و تاريخ سال 1112 را آورده است. و اين شاعر، در بين اين دو تاريخ مذكور زنده بوده، لكن از آنچه پسر ديگرش ملا نصير الدين سليمان بر مفاتيح الشرايع جدش نوشته، در ذكر پدر آورده كه او قبل از سال مذكور در گذشته است. بنابر اين وفات اين شاعربين اين دو تاريخ رخ داده، و مقدار عمرش بين هفتاد و هشتاد سال بوده است.
