ترجمه الغدیر جلد 22

اى كسى كه پس از طى بيابانها و راههاى دور، به پيشگاه امام هدايت و شفيع امت بار يافته اى، به دامنش چنگ بزن، كه او رشته محكم ولايت است هركس بجز بر حيدر كرار پناهنده، شود، از اسارت نمى رهد.
در آن مكان مقدس، بسيار اشك بريز، و بگو ك اى قسمت كننده جهنم و بهشت، بنده تو از پيشگاه تو اميد امان دارد، و به انواع بلاها و ستم ها گرفتار آمده است، از حوادث عالم بر تو پناه آورده است.

اى كشتى نجات، بر تو پناه آورده ام، و در زندگانى بجز محبت تو پناهى ندارم. محنت و رنج قبر را بهنگام مرگ، از او بردار. اين توئى كه هر گاه حوادث بر كسى روى آورد و بر تو پناهنده شود، روزگار نمى تواند با توجه تو به او ستم كند.

پيشوايى كه پروردگار آسمانش، او را به پيشوايى برگزيده، و در آنروز كه همه تشنه خواهند بود، حوض كوثر به دست او سپرده شده، و او پناهگاه دور افتادگان و حامى بى پناهان است، و هرگز نخواسته است كه كسى را از حمايت خود نا اميد كند، همچنانكه در جنگها هم بر پناهندگان آسيب نرسانده است.

اين امامى است كه همه رهنوردان و كاروانها بسوى او روانه، و گناهان خلايق در پيش او ناپديد مى شود. و من اميدوارم فرد اى قيامت، شربتى از دست او بنوشم، و هيچ پناهى جز در او ندارم و بجز برپيشگاهش جايى پناه نمى برم.

آن كسى كه حال دردمندى خود را، بر اين امام- كه خدايش مقام او را بر پيغمبر وحى سفارش كرده- بازگو كند، هرگز نوميد نمى گردد. او
كسى است كه بارهاى سنگين ما را سبك، و از لغزشهاى ما را نگهبانى مى كند.

اين پيشوايى است كه با توسل به او، شرك از من روى بر مى تابد، و ستم و تباهى از ما مردم دورمى شود. امامى كه پيغمبر مصطفى صلى الله عليه و اله او را برادر ناميده و برگزيده است. اين امام، برگزيده پرهيز گاران ور كن هدايت، و رهنماى سرگشتگان است.

اوست كه حقيقت دين را، از پس پرده خفا بر ما نشان داد، و چقدر بيماران كه بياد او شفا يافته اند، امامى كه ولى الله و پرهيزكارو وفادار است، على عليه السلام كسى است كه خداى بر فضيلت او گواهى داد، و او را آشكارا برگزيده است.

در ميدان نبرد، بسى پهلوانان را سركوب و خوار كرده، و بسا نيكمردان و پناهندگان را بر سايه پناه خود كشيده است، آرى او صاحب عطاى بزرگ است، وهر جا او فرود آيد، بركت و خير آنجانازل مى شود، و به دنبال او هر كجا كه رود، مى رود.

آنگاه كه پيام دين اعلام گرديد، به يارى او به پيروزى رسيد، و هر جا كه رفت، از خون دشمنان رنگين شد. او در ميان مردم افتخاراتى دارد كه كاملا آشكار است، جوانمردى كه در بزرگداشت او هر چه خواهى و گويى، باز كم است، جز آن توصيفى كه نصارى از حضرت عيسى عليه السلام كرده اند.

در آن روزى كه مردم را- همچون مرغان تشنه كه در آن آشيان خود هستند- ، خواهى ديد كه اين امام، در كنار، حوض كوثر، تشنگان را سيراب
خواهد كرد. على عليه السلام كسى است كه هيچ كسى به پايگاه و مقام او دسترسى ندارد. اوست كه در ليله المبيت در رختخواب پيغمبر خوابيد، و پيغمبر رهسپار غارگرديد.

على عليه السلام پيشواى من است، و چه خوب پيشوايى. فرداى قيامت، از آتش جهنم، مرا نجات خواهد داد. او چه نيكو ياورى براى پيغمبر بود، پيغمبر در روز غدير باو اظهار برادرى كرد، و اين بفرمان خدا بود كه او را برگزيد.

على عليه السلام پيشواى من است، وگرنه جز او پيشوايى ندارم. كسى است كه خداى متعال، او را به اين مقام مخصوص داشته، و من مهر و تولاى او را بر دل دارم. او گوهر ولايت، و گرامى فرد مخلوقات، و كسى است كه بزرگترين مقام، و در بين خاندان قريش، پاكترين موقعيت و تبار را دارد.

همانگونه كه اصحاب كهف و رقيم هدايت شدند، او نيز پيروان آيين خود را به صراط مستقيم هدايت مى كند، و سرانجام، رضاى الهى شامل حال پيروان اوست. پس اى على عليه السلام كه بمثابه كشتى نوح عليه السلام و آتش موسى كليم عليه السلام نجات بخش مايى، اى آنكه اسرار اين بساط عالم هستى

اى سرور من و اى برادر مصطفى صلى الله عليه و اله اى كسى كه پس از پيامبر صلى الله عليه واله، اخلاص عمل از جانب تست، بر تواز جانب من همواره درود باد، درودى بهنگام وفا، درودى كه تا خورشيد طلوع، و غروب دارد كاروانان در سير و حركتند،
ادامه دارد. "ازقصيده و مخمس"