آثار و پيامدها
چنان كه اشاره شد، اقدامات امام سجّاد(عليه السلام) در دورانى بود كه حكومت اموى تمام توان و همّت خويش را براى از بين بردن نام و خاطره امام حسين(عليه السلام)و واقعه جانگداز عاشورا صرف مى كرد. روشن است كه در چنين شرايطى، گريه بر امام حسين(عليه السلام) و عزا و ماتم، نوعى مبارزه جدّى با حاكمان ستمگر اموى بود و امام سجّاد(عليه السلام)از عهده اين كار به خوبى بر آمدند. آثار و نتايجى كه به زودى در جامعه اسلامى ظهور كرد، خود شاهدى بر اين مدعاست. اين پيامدها، چند گونه بودند:نقل شده است كه سخنان بيداركننده حضرت زينب(عليها السلام) در كوفه، چنان مردم را تحت تأثير قرار داد كه همگى مبهوت شدند و بى اختيار گريستند. پير مردى كه محاسنش به اشك چشمانش خيس شده بود. گفت: «پدر و مادرم فدايتان باد! پيرانتان بهترين پيران، جوانانتان بهترين جوانان، زنانتان بهترين زنان و نسلتان بهترين نسل هاست; نه خوار مى شويد و نه زير1 . محمدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج 46، ص 79 به نقل از: مصباح المتهجّد.2 . همان، ص 7.3 . محمد بن يعقوب كلينى، الفروع من الكافى، ج 6 ، ص 474.