لطفا منتظر باشید ...
هـ ) مبارزه با عالمان دربارى
حاكمان ستمگر اموى براى آن كه بتوانند بر مسلمانان حكومت كنند، چاره اى جز جلب اعتقاد قلبى آنان نسبت به مشروعيت آنچه انجام مى دادند، نداشتند; چرا كه هنوز مدت زيادى از عصر پيامبر(صلى الله عليه وآله)نگذشته بود و ايمان قلبى مردم به اسلام به قوّت خود باقى بود. از اين رو، اگر عدم شايستگى حاكمان بنى اميّه در جانشينى پيامبر(صلى الله عليه وآله)براى آنان به اثبات مى رسيد، بى ترديد در برابر حكومت موضع مى گرفتند. مسلّماً در جامعه اسلامى آن روزگار، افراد زيادى بودند كه دستگاه خلافت را اسلامى مى پنداشتند و اين به دليل اقدامات زياد دستگاه اموى در مشروع جلوه دادن حاكميت خويش بود. يكى از اين اقدامات، جذب محدّثان و علماى دينى به دربار حكومت بود تا احاديثى را از پيامبر(صلى الله عليه وآله) يا صحابه بزرگ آن حضرت به نفع حكومت جعل كنند تا بدينوسيله، زمينه فكرى پذيرش حكومت آنان را در جامعه، آماده سازند.1. برخورد با محمد بن مسلم زهرى
محمد بن مسلم زهرى (58 ـ 124 هـ . ق.) يكى از عالمان دربارى بود كه حاكمان1 . شيخ طبرسى، احتجاج، ص 316 ـ 317.
