لطفا منتظر باشید ...
ج) مبارزه با مشبِّهه
در عصر امامت امام سجّاد(عليه السلام) توحيد خالص، (منزه دانستن خداوند از تشبيه به مخلوقات) به دست فراموشى سپرده شده و با بهره گيرى از عالمان دين فروش دنياطلب، عقيده به تجسيم وتشبيه رواج يافته بود. امام سجّاد(عليه السلام)با اين اعتقاد انحرافى نيز قاطعانه به مقابله پرداختند; چنان كه وقتى شنيدند گروهى ذات مقدّس حق تعالى را به مخلوقات تشبيه كرده و قايل به جسميّت خدا شده اند، ناراحت گشته، نزد قبر رسول خدا(صلى الله عليه وآله)رفتند و دست به دعا برداشتند و در آن، بطلان اين عقيده را نيز اعلام نمودند:خدايا، قدرت تو آشكار گشته، ولى سيمايت آشكار نشده و تو را نشناخته اند و تشبيه كنندگان، تو را به غير آنچه سزاوارى، ارزيابى كرده اند.اى خدا من، از كسانى كه با تشبيه در پى جستن تو بر آمدند، بيزارم.خدايا، هيچ چيز مثل تو نيست و آنان (عظمت) تو را درك نكرده اند...اى خدا، تو از آنچه تشبيه كنندگان به وسيله آن، تو را وصف مى كنند برترى.(2)1 . شيخ صدوق، التوحيد، تصحيح و تعليق سيدهاشم حسينى تهرانى، ص366ـ367.2 . شيخ مفيد، الارشاد، ج 2، ص 153 ; اربلى، كشف الغمّة، ج 2، ص 283 ـ 284.
