لطفا منتظر باشید ...
فصل چهارم : نقش امام سجّاد (عليه السلام) در تبيين و تثبيت امامت
مقدّمه
به اعتقاد شيعه، امامت كه يكى از اركان دين اسلام است، پس از رحلت رسول گرامى(صلى الله عليه وآله)مهجور ماند; از اين رو، شناساندن اين مقام و صاحبان اصلى آن به مردم، يكى از محورهاى مهم فعاليت امامان(عليهم السلام) بود. آنان هر جا موقعيت مناسبى مى يافتند، مسأله امامت و اهميت آن را بيان نموده، خود را شايسته تصدّى آن مقام معرفى مى كردند.يكى از رسالت هاى مهم امام سجّاد(عليه السلام)، در عصر امامت خويش، معرفى مربّيان و معلمان حقيقى و صاحبان منصب امامت بود تا مردم با شناختن امام حق، از حمايت امام جور دست بكشند. ايشان به اشكال گوناگون، خود را امام حق و عترت پيامبر(عليهم السلام) معرفى مى كردند كه به نمونه هايى از آن ها اشاره مى كنيم:الف) تفسير قرآن
1. امام سجّاد(عليه السلام) پس از تفسير آيه شريفه «وَ لَكُمْ فِى القِصاصِ حَياةٌ»(1)1 ـ و براى شما در قصاص زندگانى است. (بقره/ 179.)
