بررسی نقش امام سجاد (ع) در رهبری شیعه نسخه متنی

دست.»(1)

حتى شاميان، وقتى با سخنان امام سجّاد(عليه السلام) و ديگر اهل بيت(عليهم السلام)حقايق برايشان روشن شد، از عملكرد خود نسبت به اهل بيت(عليهم السلام) پشيمان شدند و با ايشان در عزاى امام حسين(عليه السلام)و يارانشان همراه شدند(2) و اگر يزيد اسراى خاندان نبوّت را به مدينه نمى فرستاد، از شورش هاى مردم ايمن نبود.

در كوتاه مدت اين حركت امام(عليه السلام)سبب بروز قيام توّابين و قيام مختار شد و به هلاكت رسيدن بسيارى از قاتلان امام حسين(عليه السلام) از آثار و نتايج آن بود.

در دراز مدت نيز عملكرد امام سجّاد(عليه السلام)، موجب شد چهره امويان، كه به نام اسلام حكومت مى كردند، براى امّت اسلامى نمايان شود و آن ها را به قيام و جنبش وا دارد; چنان كه قيام زيد بن على، كه بيش از نيم قرن پس از حادثه كربلا صورت گرفت و نزديك بود طومار ننگين حكومت اموى را در هم پيچد، از آثار و بركات اين اقدامات بود. البته اين آثار منحصر به قرون اوليه اسلامى نيست، بلكه واقعه جانگداز عاشورا و تبلور مظلوميت امام حسين(عليه السلام) و يارانشان در طول تاريخ بشريت، اسوه و نمونه اى درس آموز براى هر انسان آزاده اى بوده است كه نخواسته در برابر ظلم و بيدادگرى حاكمان عصر خويش ساكت بنشيند; چنان كه انقلاب اسلامى ما به رهبرى خردمندانه امام خمينى(رحمه الله) از درس ها و عبرت هاى عاشورا نشأت گرفته است.

1 . ابن طاووس، اللّهوف فى قتلى الطّفوف، ص 87 ـ 88 .

2 . عمادالدين طبرى، كامل بهائى، ج 2، ص 302; شيخ عباس قمى، نفس المهموم و نفثة المصدور، ص 451.