بررسی نقش امام سجاد (ع) در رهبری شیعه نسخه متنی

خدايا، مرا از يكتاپرستان و مؤمنان و از تصديق كنندگان به پيامبرت و پيشوايانى كه فرمان برى از ايشان را واجب كرده اى، قرار ده; از كسانى كه توحيد و ايمان و تصديق به وسيله ايشان و به دست آنان واقع مى گردد.

و در دعاى چهل و نهم مى فرمايد:

اللّهمَّ اِنّى اَتَقرَّبُ اِلَيكَ بِالمُحَمدَّيّةِ الرَّفيعةِ و العَلويَّةِ البَيضاء و اَتَوجَّهُ اِليكَ بِهِما اَنْ تُعيذَنِى مِنْ شَرّ كَذا و كَذا.(2)

پروردگارا، به مقام و منزلت بلند پايه محمّد(صلى الله عليه وآله) ومقام گرامى على ((عليه السلام)) به سوى تو تقرّب مى جويم و به واسطه آن دو بزرگوار به درگاهت روى مى آورم كه مرا از شرّ فلان و فلان پناه دهى.

5 . معاد. وجود عالمى ديگر، كه در آن افراد با ايمان و نيكوكار به جزاى اعمال خويش نايل مى آيند و كافران و ستم كاران به كيفر اعمال خويش مى رسند، از مسائلى است كه امام سجّاد(عليه السلام)در دعاهاى خويش به آن عنايت خاصى دارند; چنان كه در مناجات دوازدهم مى فرمايد:

و أطْمَأَنَّتْ بالرُّجُوعِ الى رَبِّ الارْبابِ أنفُسُهم و تَيَقَّنَتْ بالْفَوزِ و الفَلاحِ اَرْواحُهُمْ.(3)

و به باز گشتشان به سوى مالك مهتران، اطمينان يافته اند و ارواحشان به كام يابى و رستگارى يقين كرده است.

1 . همان، دعاى چهل و هشتم، ص 352.

2 . همان، ص 357.

3 . همان، ص 418.