بررسی نقش امام سجاد (ع) در رهبری شیعه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
سوى دستگاه حاكم بود. بنا بر نقل مورّخان، معاويه طلايه دار ترويج اعتقاد به جبر بود.(1) از اين رو، وقتى عايشه از او پرسيد: چرا يزيد را به جانشينى خود برگزيدى؟ گفت:اِنَّ اَمرَ يزيد قد كانَ قضاءً من القضاءِ و ليسَ للعبادِ من الخِيَرَةِ مِن اَمرِهِم.(2)خلافت يزيد، قضا و حكم الهى است و بندگان خدا حق دخالت در آن را ندارند.امام سجّاد(عليه السلام) با صراحت و قاطعيت، اين عقيده را رد كردند; چنان كه در مجلس ابن زياد در كوفه، وقتى عبيداللّه خطاب به امام(عليه السلام) گفت: مگر خدا على بن الحسين را نكشت، حضرت در جواب او فرمود: «برادرى داشتم به نام «على» كه مردم او را كشتند.»(3)همچنين وقتى يزيد كشته شدن امام حسين(عليه السلام) را مشيّت و كار خدا معرفى كرد، حضرت فرمود: «پدرم را مردم كشتند (نه خدا).»(4)به روايت زهرى، مردى از امام(عليه السلام) سئوال كرد: «آيا مصيبت ها تقدير است يا پيامد اعمال؟» امام فرمودند: «قَدَر و عمل به منزله روح و جسم هستند.».
