(س 727) اگر پدرى تمام اموال خود را به دو پسر خود هبه كند و يكى از پسرها غايب بوده و پسر حاضر و مادر پسر غايب، به نيابت از پسر غايب، اموال هبه شده را فضولاً قبض كرده و قبل از اجازه پسر غايب، پدر از دنيا رفته و بعد از او قبض را اجازه كرده، آيا اين هبه صحيح است يا خير؟ ج ـ در فرض سؤال، هبه نسبت به غايب، باطل است: چون قبض او در زمان پدر تحقق پيدا نكرده است. 12/6/74 (س 728) اگر شخصى ملكى را پشت قباله عروس خود به عنوان مَهريّه انداخته و بعد از سالهاى متمادى مى گويد از آن كار پشيمان است، آيا پشيمانى او سودى دارد يا خير؟ ج ـ اگر مال را به عنوان مهريّه عروس خود قرار داده حقّ برگشت ندارد: ولى اگر به عروس خود بخشيده، اگر از رَحِم نباشد، تا وقتى كه عين باقى است، حقّ برگشت دارد. 24/11/74 (س 729) همسر شخصى پس از گذشت مدتى از عقد ازدواج او را طلاق مى دهد. در زمان عقد، هدايايى به همسرش داده است، آيا مى تواند آن هدايا را مطالبه كند يا نه؟ و اگر چنين مطالبه اى كرد، آيا پدر دختر مى تواند نصف مَهريّه را مطالبه كند يا نه؟ ج ـ چون هداياى پرداخت شده به همسر در زمان عقد، ظاهراً هبه به زوجه است، و هبه زوج به زوجه و بالعكس، در حكم هبه به رَحِم است، حقّ برگشت ندارد: چه قبل از طلاق مطالبه كند و چه بعد از طلاق. 8/8/75
لطفا منتظر باشید ...
