اول، آنكه مباح باشد:(مسئله 170) دوم، آنكه مكان نمازگزار بايد بى حركت باشد و اگر به واسطه تنگى وقت يا جهت ديگر، ناچار باشد در جايى كه حركت دارد (مانند اتومبيل و كشتى و قطار) نماز بخواند، به مقدارى كه ممكن است، بايد درحال حركت چيزى نخواند و اگر مسير آنها از سمت قبله به طرف ديگر تغيير كرد، به طرف قبله برگردد:سوم، آنكه در جايى كه سقف آن كوتاه است و نمى تواند در آنجا راست بايستد، يا به اندازه اى كوچك است كه جاى ركوع و سجود ندارد، نماز نخواند و اگرناچار شود كه در چنين جايى نماز بخواند، بايد به قدرى كه ممكن است، قيام و ركوع و سجود را به جا آورد:چهارم، آنكه مكان نمازگزار اگر نجس است، به طورى تر نباشد كه رطوبت آن به بدن يا لباس او برسد: ولى جايى كه پيشانى را بر آن مى گذارد، اگر نجس باشد، در صورتى كه خشك هم باشد، نمازش باطل است و احتياط مستحب آن است كه مكان نمازگزار، اصلا نجس نباشد:پنجم، آنكه جاى پيشانى نمازگزار از جاى زانوهاى او، بيش از چهار انگشتِ بسته، پست تر يا بلندتر نباشد، و احتياط واجب آن است كه از سر انگشتان پا هم بيشتر از اين پست و بلندتر نباشد:(س 171) اگر مادرى جلوتر از پسرش كه مشغول نماز خواندن است، نماز بخواند، نماز اين دو نفر چه صورتى دارد؟ آيا نماز هر دو باطل است؟ ج ـ تقدّم زن بر مرد در نماز فرادا، هر چند موجب بطلان نماز مرد نيست، ليكن مكروه است زن و مرد مساوى يكديگر بايستند و بنا بر احتياط مستحب، جاى سجده يكى از جاى سجده ديگرى بايد كمى عقب تر باشد. 7/1/76