مـبـارزه عـليـه دسـتـگـاه ظـلم و جـور، كـه بـا عـنـوان ((طـاغـوت )) از آن تـعـبـيـر شـده ، و تـشـكـيـل حـكـومـت اسـلامى در عصر غيبت ، از ضروريّات فقه اسلامى است كه از ادلّه عقلى و نقلى اسـتفاده مى شود. به طور طبيعى ، محوريّت چنين حكومتى فقيه عادلى خواهد بود كه مصالح امّت اسـلامـى را تـشـخـيـص داده و مـتـعهّد به حفظ آن باشد. امام خمينى (ره ) در كتاب ((ولايت فقيه ))، اظـهـار مـخـالفـت و مـبـارزه بـا حـكـومـت هـاى فـاسـد را كـه بـه اسـم عدل اسلامى احكام خلاف اسلام را جارى مى سازند وظيفه همه علما مى داند:نـهـى از مـنـكـر عـلمـا، زمينه نهضت وسيع نهى از منكر است كه اگر حكام ستمكار و منحرف به آن تسليم نشوند و به صراط مستقيم رويه اسلامى و تبعيت از احكام الهى باز نيايند و بخواهند با قـدرت اسـلحـه آن را خاموش كنند، در حقيقت به تجاوز مسلحانه دست زده و ((فئه باغيه )) خواهند بـود و بـر مـسـلمـانـان اسـت كـه بـه جـهـاد مـسـلحـانـه با ((فئه باغيه )) يعنى حكام تجاوزكار بـپـردازنـد تـا سـيـاسـت جـامـعـه و رويـه حـكـومـت كـنـنـدگـان مـطـابـق بـا اصول و احكام اسلام باشد.^(135) ايـشـان در بـخـش ديـگـرى از ايـن كـتـاب ، بـه ضـرورت تشكيل حكومت اسلامى در عصر غيبت اشاره كرده مى فرمايد:اكـنـون كـه شـخص معيّن از طرف خداى تبارك و تعالى براى احراز امر حكومت در دوره غيبت تعيين نـشـده اسـت ، تـكـليـف چـيـسـت ؟ آيـا بـايـد اسـلام را رهـا كـنـيـد؟ اسـلام فـقـط بـراى دويـسـت سال بود؟ با اين كه اسلام تكليف را معيّن كرده است ولى تكليف حكومتى نداريم ؟ معناى نداشتن حكومت اين است كه تمام حدود و ثغور مسلمين از دست برود، كارهاى آنها را امضا نكنيم رد نمى كنيم ؟!آيـا بـايـد اين طور باشد؛ يا اين كه حكومت لازم است و اگر خدا شخص معيّنى را براى حكومت در دوره غيبت تعيين نكرده است و لكن آن خاصيت حكومتى را كه از صدر اسلام تا زمان حضرت صاحب (ع ) مـوجـود بـود براى بعد از غيبت هم قرار داده است . اين خاصيت كه عبارت از علم به قانون و عدالت باشد در عده بيشمارى از فقهاى عصر ما موجود است . اگر با هم اجتماع كنند، مى توانند حكومت عدل عمومى در عالم تشكيل دهند.^(136)
8 ـ نتيجه
در صـورت فـراهـم آوردن زمـيـنـه تـشـكـيـل حـكـومـت اسـلامـى بـا مـحـوريـت فـقـيـه عادل ، هر گروه يا جمعيتى كه براى جلوگيرى از استقرار حكومت اسلامى تلاش كند و مانع به وجـود آمـدن آن بـشود، ((محارب )) و ((مفسد)) است و اگر براى براندازى حكومت اقدام نمايند، هر نـوع اقـدامـى ، اعـم از نـظـامـى و يـا غـيـرنـظـامـى ، مانند اقدام سياسى و فرهنگى و اقتصادى ، ((مـحـارب )) و ((مـفـسـد))نـد و چـنـانـچـه بـراى سـرنـگـونـى مـحـوريـت حـكـومـت يـعـنـى فـقـيـه عـادل اقدام نمايند، عملشان ((بغى )) مى باشد و واجب است با ايشان پيكار شود تا تسليم حكم خدا شوند و يا به كلّى نابود گردند.بـنـابـرايـن در زمان غيبت و حال حاضر و در آينده هاى دور و نزديك ، حكم اسلام يكى است و رهبر جامعه اسلامى ، با توجه به شرائط خاص زمان و مكان و يا ساير ملاحظات ، تصميم مقتضى را خواهد گرفت .انـقلاب اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى (ره )، از همان آغاز با مخالفت اشخاص و گروه هاى مـختلف ، با نيّات و اهداف متفاوتى روبه رو شد گروهى با اقدامات تبليغى و برپايى ميتينگ هـا و مـجـامع عمومى و سخنرانى ها و در نهايت اقدامات مسلحانه سعى در و خزنده اكتفا نموده و در پى فرصت مناسب مى گردند. و گروه سومى هم هستند كه داعيه خلافت را در سر مى پرورانند ولى حـتـى به اعتقاد دو گروه ديگر، لياقت آن را ندارند. هر چند به نظر صحيح و دقيق ، تنها ايـن دسـتـه از مـيـان اين سه گروه باغى و نيز ساير گروه هايى كه با قصد براندازى نظام اسلامى عليه آن تلاش مى كنند محارب اند.اگـر درگـيـرى دو طـايـفـه از مـسـلمـانـان را بـا تـوجه به آيه 9 سوره حجرات بغى بدانيم ، آشـكـارتـريـن مـصـداق آن جـنـگ ايران و عراق بود كه تجاوزكار و باغى بودن عراق بر همگان روشـن گـرديـد و بـا هـمـت امـّت اسـلامـى تـمـام تـوطـئه هـاى داخـل و خـارج و پـيـدا و نـاپـيـدا نـقـش بـرآب گـرديـد و با عنايت خداوند، اين امّت ، با صلابت كامل در برابر همه طوفان ها و امواج فتنه و
لطفا منتظر باشید ...
