در ميان كتاب هاى حديثى شيعه احاديث زيادى در اين مورد به چشم مى خورد كه از جمله آن روايات روايـتـى اسـت كـه صـاحـب جـواهـر در آخـر كـتـاب الجـهـاد از جـواهـر آن را نـقـل نـمـوده و در مورد آن مى گويد اين روايت را در آخر كتاب خود مى آورم تا از باب خِتامُهُ مسك كتابم را به آن ختم نمايم .حـفـض بن غياث از امام صادق (ع ) نقل مى كند كه شخصى از پدرم در مورد جنگ هاى على (ع ) سؤ ال كـرد و سـؤ ال كـنـنـده از دوسـتـداران مـا بـود، اءبـو جـعـفر(ع ) به او گفت : خداوند پيامبرش محمد(ص ) را با پنج شمشير مبعوث كرد؛ سه شمشير از آنها آخته اند كه هرگز در نيام نخواهند شـد تـا جـنـگ فـروكش كند و هرگز جنگ فروكش نخواهد كرد تا خورشيد از مغرب طلوع كند... و شمشيرى از اين شمشيرها باز داشته شده و شمشيرى ديگر در غلاف است و كشيدنش بر غير ماست و حكمش با ماست و اما شمشيرهاى آخته بر....و امـا شـمـشـيـر بـاز داشـتـه شـده ، شـمـشـيـرى اسـت كـه بـر اهل بغى و تاءويل كشيده شده . خداوند متعال فرمود:((و ان طـائفـتـان مـن المـؤ مـنـيـن اقـتـتـلوا فـاءصـلحـوا بـيـنـهـمـا)) زمـانـى كـه ايـن آيـه نـازل گـرديـد، پـيـامـبـر فـرمـود از شـمـا كـسـانـى هـسـتـنـد كـه بـعـد از مـن بـراى تـاءويـل قـرآن مـى جـنـگند همان گونه كه من بر تنزيل قرآن جنگيدم ، از او پرسيده شد كه آن شـخـص كـيـسـت ؟ حـضـرت فـرمـود: آن كـس كـه كـفـشـش را مـى دوزد در آن هـنـگـام عـلى (ع ) مشغول پينه كردن كفش خود بود...^(59)
3 ـ 4 ـ اقسام باغيان در احاديث
در كـتـاب ((وسـائل الشـيـعـه )) احـاديـثـى در ايـن بـاره نـقـل گـرديـده اسـت كـه بـه بـيـان احـكـام و اقـسـام بـاغـيـان پـرداخـتـه شـده كـه در ذيل به تعدادى از آنها اشاره مى گردد.
باغيان و محاربان
1 ـ حـفـض بـن غـيـاث مى گويد: از امام صادق (ع ) در مورد دو گروه از مؤ منين پرسيدم كه يكى بـاغـى و ديـگـرى عـادل اسـت و (در درگـيـرى و جـنـگ ) گـروه عـادل طـايـفه باغى را در تعقيب و مجروحان و اسيران آنها را بكشند. اين در صورتى است كه از بـاغـيان كسى باقى نماند و سازمان و تشكيلاتى نداشته باشند كه به سوى آن برگردند، كه در آن صورت ، اءسير آنها كشته و فرارى آنها تعقيب مى گردد و مجروحشان نيز كشته خواهد شد)).^(60) 2 ـ سـكـونـى از امـام صـادق (ع )نـقل مى كند كه حضرت فرمود:نزد امام على (ع ) سخن از خوارج پـيـش آمـد.امـام (ع ) فـرمـود، اگـر بـر امـام عـادل و يـا جـمـاعـتـى از اهل عدل شورش كردند با آنها بجنگيد و اگر بر پيشوايى ستمگر قيام نمودند، با آنها نجنگيد كه در اين مورد حق دارند.^(61) 3 ـ عـلى (ع ) از پـيـامـبـر(ص ) نـقـل مـى كـنـد كـه حـضـرت فـرمـود: خـداى متعال بر مؤ منين نوشته (لازم و واجب ساخته ) كه با فتنه بعد از من بجنگند همانطورى كه جهاد بـا مـشـركـيـن ، هـمـراه مـن بـر آنـهـا واجـب اسـت . عـرض كـردم اى رسول خدا فتنه اى كه بعد از شما بايد با آن بجنگيم چيست ؟ فرمود فتنه گروهى كه شهادت مى دهند خدايى جز خدا نيست و مرا رسول خدا مى دانند، در حالى كه مخالف سنّت من و طعنه زننده در دين من هستند. عرض كردم چگونه با آنها بجنگيم در حالى كه شهادت بر وحدانيت خدا و نبوّت شـمـا مـى دهند، فرمود: ((براى بدعت هايى كه در دين مى گذارند و جدا شدن از فرمان من و مباح شمردن خون خاندان من )).
4 ـ 4 ـ باغيان در نهج البلاغه
نـهـج البـلاغـه ، در مـوارد ارزيـابى به موضوع بغى و گروه هاى باغى مى پردازد: كه به برخى از اين
لطفا منتظر باشید ...
