ماده 10 ـ هر كس مردم را به قصد برهم زدن امنيت به جنگ و كشتار با يكديگر اغواو تحريك كند كه موجب قتل ولو در بعضى از نواحى گردد، يا باعث نهب و غارت شود، در حكم محارب است .مـاده 11 ـ هـرگـاه ثـابـت شـود كـه گـروهـى در خـفـا براى برهم زدن امنيت كشور دسته بندى و سـازمـانـدهـى نـموده و تصميم گرفته اند ولى قصد براندازى نداشته باشند،به حبس از يك سال تا ده سال محكوم خواهند شد.مـاده 12 ـ هـر كـس عـمـداً و بـا قـصـد سـوءِ و خـيـانت ، انبار مهمات و اسلحه يا كشتى و هواپيما و امـثـال آنـها يا مواضع و مراكز مهم نظامى و دولتى يا مراكز محتوى اسناد يا دفاتر دولتى را بـسوزاند يا خراب نمايد، در صورتى كه به قصد بر اندازى حكومت و ايجاد فساد باشد، در حـكـم مـحـارب اسـت ، و در غـيـر ايـن صـورت بـه حـبـس از سـه سـال تـا پـانـزده سـال مـحـكـوم مـى شـود و اگـر مـالى از امـوال دولتـى را غير از آنچه كه فوقاً ذكر شده است ، بسوزاند يا خراب نمايد محكوم به سه سال تا ده سال حبس خواهد شد.تبصره : در جميع صور علاوه بر مجازات هاى مقرره ، متخلف محكوم به پرداخت خسارت وارده نيز مى باشد.مـاده 13 ـ هـر كـس داخل دستجات مفسدين بوده بدون اينكه در آن دستجات رياست يا شغلى داشته باشد به مجرد اخطار مقامات مسئول يا قبل از آن از دستجات مزبور خارج شود و يا اينكه بعد از اخـطـار حـكـومـت در خـارج از مـحل اجتماع مفسدين بدون مقاومت تسليم شود مجازات مفسدين را نخواهد داشت و اگر شخصاً مرتكب جرم ديگرى شده باشد، فقط مجازات آن جرم به او داده مى شود.ماده 14 ـ هر كس با نيت فساد و مقابله با حكومت ، به جان رهبر يا رئيس جمهور سوء قصد نمايد و پس از شروع ، به عللى كه خارج از اراده مرتكب است ، بلا اثر بماند، در حكم محارب است .مـاده 15 ـ هـر كـس عـلناً نسبت به رئيس مملكت خارجى يا نماينده سياسى يك مملكت خارج در ايران تـوهـيـن نـمايد،به سه ماه تا دو سال حبس محكوم خواهد شد مشروط به اينكه در آن مملكت نيز در مـوارد مـذكـور نـسـبـت بـه ايـران مـعامله متقابله بشود. در مورد اين فقره تعقيب منوط به تقاضاى دولت خـارجـى يـا نـماينده سياسى است و در صورت استرداد تقاضا تعقيب جزائى نيز موقوف خواهد شد^(439).3 ـ استفتائات پيرامون احكام محاربان ، از دوازه تن از مراجع عظام تقليد:آيـات عـظـام : امـام خـمـيـنـى (ره )، سـيـد مـحـمـدرضـا گـلپـايـگـانـى (ره ) فاضل لنكرانى ، سيد