بغات و محاربان نسخه متنی

مـحارب موارد مختلف است و با نظر حاكم شرع معين مى شود. ج : به عهده خود محكوم عليه است .واللّه العالم .))^(460) # آيـة اللّه مـوسـوى اردبـيلى : ((الف : اگر حكم به استمرار باشد جايز نيست . ب : مدت نفى بلد يكسال متيقن است . ج : در صورت معسر بودن اگر حاكم يا ولى تشخيص داد، مى شود از بيت المال مصرف شود.))^(461) متن سؤ ال : براى اجراى تبعيد در مجازات محارب حبس در تبعيد را كافى مى دانيد؟ # آيـة اللّه اراكـى : ((حـبس در تبعيد دليلى ندارد و الف و لام در آيه ، عهد است ، يعنى از بلدى كه محاربه نموده به بلد ديگر تبعيد شود وضع از مؤ اكله و مبايعه و مشاوره به و احوط رعايت سند است ولو توبه كند و اگر توبه نكرد استمرار پيدا مى كند.))^(462) متن سؤ ال : در ادله نقليه از كتاب و سنت ، نسبت به نفى بلد براى كيفر محارب اطلاق مشهود است و در نـتـيـجـه شـامـل مـرد و زن مـحـارب مـى شـود، مـورد سـئوال ايـن اسـت كه آيا راهى جهت انصراف اطلاق اوليه در خصوص نفى بلد به عنوان يكى از اقسام كيفر محارب نسبت به زن محارب وجود دارد؟ و آيا مى شود حكم عدم جواز نفى بلد زن را در باب حد زنا كه بر آن ادعاى اجماع شده ، به باب محاربه از باب وجود وحدت ملاك و موضوع زن بودن و رعايت مصالح تسرى داد يا نه ؟ # آيـة اللّه صـانـعـى : ((عـموميت احكام محارب كه نفى بلد براى زن و مرد، از جمله اينهاست ، نه تنها مقتضاى ظواهر ادله است و زن ها هم مانند مردها هستند و حكم مشترك است و آن كه معيار محاربه اسـت و آن هـم نـسـبـت بـه هـر دو صـدق مى كند،بلكه از معلومات و مسلم در فقه است و ((يرسلون الفـقـهـاء ارسـالاً مـسـلمـاً)) تـنـهـا خـلافـى كـه وجـود دارد نـسـبـت بـه اصـل جـزاى مـحـاربـه اسـت كـه از ابـن ادريـس عـبـارات مـخـتـلفـه و مـضـطـربـه نـقـل شـده ، هـر چـنـد شـاذ و بـر خـلاف قـواعـد اسـت و مـسـاءله قـيـاسـى بـه بـاب زنـاى رجـل بـكـر كه داراى همسر است و دخول نكرده ، قطع نظر از قياس بودن ، مع الفارق است و با مـعـيـارها مخالف ؛ چون نكته نبود نفى براى زن در آنجا به خاطر آنكه در خانه بودن زن و بين اقـوام و اقـارب و آشنايان ، مانع بهتر و رادعى نيكوتر براى جلوگيرى از زنا است و آشنايى با افراد، در حيا تاءثير بهترى دارد و اين جهت در محارب كاملاً به عكس است ، چون با نفى بلد، قدرت او طبعاً كمتر و نفى بلد انسب به جلوگيرى از فساد و محاربه است .))^(463) مـتـن سـؤ ال : آيـا جـايـز اسـت محارب را به جايى تبعيد، زندان كنند چون گاهى تبعيدِ مفسد خود مفاسدى دارد، خصوصاً اگر زن باشد؟ # آيـة اللّه فـاضـل لنـكـرانـى : ((اگـر حـاكـم شـرع مـصـلحـت را در حـبـس دانـسـت ، مـانـعـى ندارد.))^(464) مـحـاربه و افساد فى الارض را نفى بلد ذكر كرده است ، گاهى قضات محترم در دادگاه انقلاب اسـلامـى در مـورد مـجـازات گروهك هاى تروريستى يا قاچاقچيان مواد مخدر مصلحت در تعيين نفى بـلد تـشـخيص مى دهند. با توجه به اينكه اجراى اين نحو مجازات با اوضاع و شرايط كنونى غير ممكن مى باشد، بلكه تبعيد نمودن آنها به محلى ممكن است زمينه براى همكارى بهتر آنها با سـازمـان و تـشـكـيـلات مـنـافـقـين و با قاچاقچيان حرفه اى باشد. آيا مى توانند مدت تبعيد را تـبـديـل بـه حـبـس نـمـايند؟ با توجه به اينكه بعضى از فقهاء و مفسرين نفى از ارض را حبس تفسير نموده اند.

ج # آيـة اللّه خـامنه اى : اگر آزادى تبعيدى در تبيعدگاه مستلزم مراوده با ديگران موجب مفاسدى بـاشـد و تـحـت مـراقـبـت قـرار دادن وى جـهـت جـلوگـيرى از معاشرت و مراوده وى با ديگران ممكن باشد،حبس او در تبعيدگاه به منظور پيشگيرى از مفاسد و ممانعت وى از معاشرت و رفت و آمد با ديگران اشكال ندارد.))^(465)