(فرض اول) آن كه اولاد از يك نفر اخوه امى باشد مطلقاً
سدس تركه را مىبرند فرضاً [1] و لو ده نفر باشند و مختلف باشند در ذكوريت و انوثيت و بالسويه قسمت مىكنند.(فرض دوم) آن كه اولاد از دو اخوه امى يا زياده باشند
پس به همه ثلث تركه را مىدهند فرضاً و بايد أولا فرض نمود حياة آن وسائط را و اين ثلث را بين آنها بالسويه قسمت نمود و لو مختلف باشند در ذكوريت و انوثيت و بعد قسمت هر يك را بين اولادش ايضاً بالسويه قسمت نمود و لو مختلف باشند در ذكوريت و انوثيت.(فرض سوم) آن كه اولاد از يك اخت ابوينى باشد يا از اخت ابى فقط با نبودن اولادى مطلقاً از اخوه ابوينى
پس نصف تركه را مىبرند [2] فرضاً.(فرض چهارم) آن كه اولاد از دو اخت يا زياده باشند
كه اين دو اخت ابوينى باشند يا ابى فقط با نبودن ابوينى پس دو ثلث تركه را مىبرند فرضاً و بايد فرض نمود أولا حياة آن اخوات را و اين دو ثلث را بين آنها بالسويه قسمت نمود بعد قسمت هر يك را بين اولادش قسمت نمود للذكر ضعف الانثى.(فرض پنجم) آن كه اولاد از اخوه ذكور ابوينى يا ابى باشند يا از اخوه ذكور و اناث ابوينى يا ابى باشند
بايد أولا فرض نمود حياة آن وسائط را و بين آنها بالسويه قسمت نمود اگر متحد باشند در ذكوريت و انوثيت، و[1] و بقيه را رداً در صورت انحصار وارث، و ما تن در همه فروض حكم فرض را فقط ذكر نموده و حكم رد نيز معلوم است.[2] و للذكر ضعف الانثى با اختلاف.