تفسیر هدایت جلد 15

2- براى حفظ حالت طبقاتى كه امكان استبداد و بهره‏كشى و فخر و تكبّر را براى آنان فراهم آورد، امّا اگر فاصله طبقاتى بين دو طبقه توانگران و فقيران از بين برود و پر شود آن گاه مالداران به چه كس تكبّر كنند و به كدام كس فخر فروشند و از كه بهره گيرند و بر كه خودسرانه فرمان رانند؟ سرمايه‏دارى موجود كنونى يكى از بخشهاى فلسفه‏ها و انديشه‏هاى پوسيده كهنه يونانى است كه مردم را به طبقه‏هايى ثابت تقسيم مى‏كند و اينك نيز همان تقسيم‏بندى جامعه به «كاست:

طبقات» در فلسفه‏هاى برهمايى در هند وجود دارد.

3- منافقان بازداشتن مردم را از انفاق و فراخواندن آنان را به بخل وسيله‏اى براى منحرف كردن آنان از راه خدا و جنگ با رسول و رسالت او مى‏دانند كه جهانيان را به عدالت و ايستادگى در برابر وضع طبقاتى ناهنجار و بهره‏كشى از مردم و. و ... فرا مى‏خوانند و اين همه با منافع و مصالح آنان مخالفت دارد. خداى تعالى گويد: «هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى‏ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ «134»- اينان همانهايند كه مى‏گويند: به آنها كه گرد پيامبر خدايند چيزى مدهيد و انفاقى نكنيد تا از گرد او پراكنده شوند. و حال آن كه خزاين آسمانها و زمين از آن خداست ولى منافقان نمى‏فهمند،» و اين آيه به هدف و غرضى ديگر از امر كردن منافقان به بخل ورزى اشاره مى‏كند، و شايد آيه سوره حديد اشاره‏اى باشد به نقش منافقان در مبارزه با رسالت و دعوت به روى گرداندن از پيامبر و حق.

در اخبار رواياتى بسيار در نكوهش بخل و بخيلان آمده كه اينك برخى را مى‏آوريم:

پيامبر (صلّى الله عليه وآله) گفت: «بخيل از خدا دور است، از مردم دور است و به آتش نزديك است» «135» و امام على (عليه السلام) گفت: «بخل جامع‏

134- المنافقون/ 7.

135- بحار الانوار، ج 73، ص 308.