ساعتهاى دنيا بهتر از ساعتهاى آخرت است
با آن كه ظاهر تعريف و شناسايى دنيا آن را در اذهان و نفوس ما كوچك و خوار مىنمايد، ولى پروردگار ما از اين تعريف نمىخواهد كه قدر و ارزش دنيا را بكاهد تا ما همانند متصوّفان از دنيا روى بگردانيم. زيرا همين دنيا براى هر انسانى داراى اهميّت است، از آن رو كه سراى تعيين سرنوشت ابدى است، و هنگامى كه از امام على (عليه السلام) مىپرسند: كدام ساعت و زمانى برتر است و افضليّت دارد؟ ساعتى از ساعتهاى دنيا يا ساعتى از ساعتهاى آخرت؟ حضرتش پاسخ مىدهد: ساعتى از دنيا بهتر از ساعتهايى در آخرت است، زيرا به يك ساعت فرصت دنيوى هزار ساعت (به آخرت) سود برند، و چه بسا كه جاودانگى و خلود در بهشت را بدان يك ساعت بخرند، مانند حرّ بن يزيد رياحى، كه ميان توبه و شهادت او جز چند لحظه فاصله نيفتاد. در واقع خداوند مىخواهد طبيعت دنيا و طبيعت انسان را هنگامى كه بشر به دنيا دوستى مىپردازد و آن را هدف خود، بدون توجّه به جلب خرسندى خدا مىگيرد، براى ما بيان كند. و اين نكته از پايان اين آيه آشكار مىشود، و پيوند و رابطه آن با آيه بعد كه در آن به مسابقه به سوى خيرات دعوت مىكند، روشن مىشود. بشر زمانى خود دنيا را هدف خويش قرار مىدهد كه103- نهج، خ 28 (به تقريب از ترجمه دكتر شهيدى، ص 28- 29).