لطفا منتظر باشید ...
شرح آيات
[1] شناخت خدا بزرگترين انگيزه انسان براى عبادت و تسليم به او و بهترين ضمانت براى پايدارى بر آن است، و راه معرفت و شناخت او منزه دانستن اوست از شريك، و شناختن نامهاى نيكوى او تا بدانيم كه او سبحانه و تعالى شايسته عبادت است و نفوس و خردها و اندامهاى ما بتمامى بدو تسليم شود و سربسپارد. و پروردگار ما به هر چيز اندازه از نور معرفت خود را الهام كرده، و از اين رو هر چيزى به ستايش او مشغول است و تسبيح او مىگويد، «وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ «3»- و هيچ چيزى نيست جز آنكه به ستايش او تسبيح مىگويد.»«سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ- خدا را تسبيح گويند هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است.»تسبيحى تكوينى به تمام ناتوانى و محدوديت موجودات كه به معنى نياز آفريدگان به آفريننده و مدبّر است، و تسبيحى عملى آنجا كه همه چيز تسليم شده و مطيع اراده و قوانين اوست، و اجابت امر و نهى او، تسبيحى كه هر يك به زبان خود بدان گوياست. و اگر آفريدهاى مختار مانند انسان سرپيچى كند و خدا را2- تفسير القمى، ج 2، ص 359.3- بنى اسرائيل/ 44. [.....]
