تفسیر هدایت جلد 15
لطفا منتظر باشید ...
رشد و نموّ ايمان بيشتر و هدايت و بينايى دل روشنتر خواهد بود، و شك نيست كه آزاد كردن بندهاى (با صرف هزينه كلان) و روزهدارى دو ماه پى در پى (با دشوارى بسيارى كه دارد) و اطعام شصت مسكين (با انفاق و برابرى كردن با محرومان كه در آن است)، تمام اينها ممارستها و تمرينهايى است دشوار كه دل مسلمان را با ايمان مىآزمايد و تزكيه مىكند و پاك مىسازد.«وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ- و اينها حدود و مقررات خداست.»كه درباره جامعه و روابط خانوادگى وضع شده و كسى حق ندارد از آنها تجاوز كند.«وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ- و براى كافران عذابى است دردآور.»خواه كسانى كه به خدا و رسالت و حدود او كفر محض آوردند، يا آنان كه در عمل كفر مىورزند و به اوامر و نواهى او پايبند نيستند و حدود او را بر پا نمىدارند و مراعات نمىكنند. و با آن كه عذاب آخرت مصداق بزرگتر اين آيه است، در دنيا نيز كافران را در برمىگيرد، زيرا حدود و مقرّرات خدا براى صلاح و سعادت جامعه وضع و واجب شده و همانهاست كه جلو ظلم و فساد را مىگيرد و جامعه و خانواده را از گزند آنها حمايت مىكند.اين حدود و مقررات (خواه عملى حمايت كننده، يا قانونى مانند نظم و ارزشها) مكمّل يكديگرند و مسير جامعه را رسم مىكنند و آن را در برابر نقشهاى روشن و معيّن قرار مىدهند كه اگر بر اساس آن حركت كند به ايمان و سعادت مىرسد و گرنه كارش به انواع عذاب شخصى و اجتماعى و مدنى مىكشد، زيرا اين نقشه و برنامه است كه حقوق مردم را محافظت و از ايشان نگهدارى مىكند و نظام را در ميان آنان به اجرا درمىآورد. و جامعهاى كه قانون بر آن فرمان راند و نظام در آن حكمروا باشد جامعهاى است مسلّط و محترم كه هر يك از افراد آن كرامت و امنيّت و حرمت خود را احساس مىكند و تا وقتى كه خود به اين حدود تجاوز نكنند هيچكس نمىتواند به آنان تجاوز كند، و بر عكس اين جامعهاى است كه آشوب بر آن حكمروا و خواست و هواى فرمانده يا رئيس يا پادشاه همان قانون است و آدمى
