تفسیر هدایت جلد 15

كه هر خير و كار نيكى همان راه خداست، ولى نزديكتر راهها به او جهاد در راه اوست، و اين راه مشهورترين راهى است كه در نصوص بكار رفته و از آن ياد شده است و همانا نشانه بارز خط نفاق شانه خالى كردن از جهاد است و رويگردان كردن مردم از آن با انتشار باطل و شايعه پراكنى يا به وسايل ديگر.

قرآن در اين آيات نشانيهاى منافقان را آشكار كرده تا ما آنها را از راستان بازشناسيم و بدين وسيله بر پيچيده‏ترين گره و بزرگترين خطر در جامعه اسلامى پيروز شويم.

[17- 18] امّا ريشه مسأله نفاق، و دوستدارى و جانبدارى از دشمنان خدا همانا حطام و خس و خاشاك دنيا و پيرايه‏هاى آن است كه انسان با طبيعت و هواى خود به دنبال آن مى‏دود، و هنگامى كه به قرآن بينديشيم و در آن تفكّر و تدبّر كنيم و به بررسى واقعيت اجتماعى و سياسى تاريخ امّتها بپردازيم در مى‏يابيم كه گروهى بزرگ از منافقان و بطبع سران آنها، همان مالداران و قدرتمندان‏اند، و پروردگار ما تأكيد مى‏كند كه چيزى از حطام دنيا، هنگامى كه عذاب آنان فرا رسد يا روز قيامت عرضه آتش شوند، سودى به آنها نمى‏رساند، زيرا آنچه در آنجا براى انسان سود دارد كردار نيك اوست نه مال و ياران او.

«لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً- هرگز اموال و اولادشان براى آنان در برابر خشم خدا سودى نكند.»

گر چه زمين را انباشته از طلا كنند و به فديه و جان بهاى خود دهند، و اگر چه تمام انس و جنّ براى يارى آنان گرد آيند. از اين آيه مى‏توانيم استنباط كنيم كه آنها اموال و ياران خود را براى تحقق هدفهاى پليد بكار مى‏گماشتند، يا به اين دو وسيله پناه مى‏برند و اين دو را دژى براى خود قرار مى‏دادند- چنان كه طاغوتان و ستمكاران مى‏كنند- تا از رسوايى و ديدن گزند در دنيا در امان مانند.

«أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ- اينان اهل جهنّم‏اند و در آن جاودان.»

آرى، منافقان در دنيا از نعمت برخوردارند و نصيبى از پيرايه‏هاى آن دارند،