تفسیر هدایت جلد 15

حساسيّت مسلمانان در برابر ظلم چنين بوده و تا اين حدّ مى‏رفتند كه به تجهيز سپاه مى‏پرداختند و قومى را بتمامى تبعيد مى‏كردند زيرا آن گروه ناموس و حرمت زنى مسلمان را هتك كرده بودند، امّا نمى‏دانم كه آنان اكنون كجا هستند؟! [16] قرآن براى ما مثلى مى‏زند از رابطه منافقان با كافران اهل كتاب كه همان رابطه آنان با ديگران در هر زمان و مكانى است، آنها با روشهاى مكّارانه خود تا وقتى اميد كسب منفعتى دارند دشمنان را عليه مسلمانان تشويق مى‏كنند، ولى به محض آن كه خود را در برابر خطرى جدّى بينند كه از سوى مؤمنان آنها را تهديد مى‏كند يا احساس شكست كنند، از كافران بيزارى مى‏جويند.

«كَمَثَلِ الشَّيْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اكْفُرْ- همانند شيطان كه به آدمى گفت: كافر شو،» و چنان مطلب را براى او آراست تا آدم نافرمانى كرد، و خود را گرفتار عذاب خدا يافت.

«فَلَمَّا كَفَرَ قالَ إِنِّي بَرِي‏ءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِينَ- پس چون كافر شد، گفت: من از تو بيزارم. من از خدا، آن پروردگار جهانيان مى‏ترسم.»

منافقان چنين بودند، بنى قينقاع و بنى نضير را تشويق كردند تا آنها به ورطه جنگ با مسلمانان درافتادند، و چون شكست خوردند دست از آنها كشيدند و آنها را تنها گذاشتند كه كيفر خود را ببينند. در متون اسلامى آمده است: شيطان دهان انسانى را كه فريب او را خورده است انباشته از تف مى‏كند، و روز قيامت اگر آن كس بدو پرخاش كند يا راه رهايى خود را از او بپرسد بر صورتش تف مى‏افكند.

[17] وقتى انسان از شيطان پيروى كند، خواه شيطان جن باشد يا چون منافقان شيطان انسان‏نما، سرانجام چه خواهد شد؟ بلى، ممكن است به پاره‏اى مصالح محدود مادّى دست يابد و پاره‏اى از خواهشها و رغبتهاى دنيوى او برآورده شود، ولى آينده ابدى را زيان مى‏بيند.