تفسیر هدایت جلد 15

«فَكانَ عاقِبَتَهُما أَنَّهُما فِي النَّارِ خالِدَيْنِ فِيها- سرانجامشان آن شد كه هر دو به آتش افكند و جاودانه در آن باشند.»

تا ابد آن دو (شيطان و كسى كه فريب او را خورده) انواع عذاب را مى‏چشند، و ارزش پاره‏اى از خس و خاشاك دنيا كه چنين سرانجامى را در پى دارد چيست؟! «وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمِينَ- و اين است كيفر ستمكاران.»

كسانى كه با پيروى از هواى نفس و وسوسه شيطان بر خود و ديگران ستم كردند، و در تاريخ تصاويرى بسيار از اين سرانجام خوار كننده آمده است كه يكى از آنها را براى تو نقل مى‏كنيم: در خبر آمده است. زن زيباى جوانى را كه دچار جنون شده بود نزد عابدى پارسا از بنى اسراييل آوردند تا به نام اعظم براى او دعا كند كه از جنون شفا يابد. چون شب بر آن دو درآمد، شيطان عابد را وسوسه كرد كه زشتكارى كند و خواهش و شهوت را در او برانگيخت و چندان وسوسه‏اش كرد كه با آن زن در آميخت، و اين گام نخستين بود. آن گاه او را به كشتن زن برانگيخت تا به سبب گفتار آن زن يا باردار شدنش رسوا نشود. از اين رو عابد زن را كشت و به خاك سپرد. چون صبح شد برادران آن زن آمدند و جوياى او شدند، عابد به آنان گفت وى به جايى بيرون رفته كه او خبر ندارد، پس برادرانش برگشتند، ولى كشاورزى كه آن زن در كشتزار او دفن شده بود ضمن شخم زدن زمين به پيكر آن زن دست يافت و ايشان را آگاه كرد، و آنان به قاضى شكايت بردند و عابد بدان جنايت اعتراف كرد و به اعدام با دار محكوم شد، امّا شيطان تا آنجا نيز از او دست برنداشت و گام به گام تعقيبش كرد و زير طناب دار نزدش آمد و بدو وعده داد كه به شرط آن كه عابد به او سجده كند رهاييش خواهد داد، پس او به شيطان سجده كرد، ولى شيطان به وعده خود وفا نكرد و او را رها كرد تا به دار زده شد، و همچنين روانه آتش دوزخ شد. چنين است سرانجام هر كس كه از گامهاى شيطان پيروى كند.