تفسیر هدایت جلد 15
لطفا منتظر باشید ...
گرفت و بى دور شدن از آفريدگان فراتر شد، و بى لمس شدن از جانب آنان بديشان (از رگ گردن) نزديكتر، او را حدّى نيست كه بدان حد پايان گيرد، و مانندى نيست كه شناختش به وسيله همانندش امكان پذيرد، هر كه تقليد جبّارى او كرد ذليل و زار شد، و هر كه بزرگنمايى كرد كوچك و خوار، همه چيزها به عظمت او سر فرود آوردند و به چيرگى و عزّت او گردن سپردند، ديدگان از ادراك او وا ماندند و هيچ نديدند و پندارهاى آفريدگان در وصف او هر چه بلند رفتند به كوتاهى گراييدند و به جايى نرسيدند. آن نخستين پيش از هر چيز، و آخرين پس از هر چيز، هيچ چيز معادل او نيايد، بر هر چيز مسلّط است به مقهور كردن آن و همه جايها را مىبيند بىانتقال بدانها، هيچ لامسهاى او را لمس نكند و هيچ حسّى او را احساس نكند و اوست كه در آسمان خداست و در زمين خداست و اوست كه حكيم داناست، هر چيز را كه خواست بيافريند بىآنكه پيش از آن نمونهاى بوده باشد به كمال و تمامى و استوارى برآورد و بيافريد و هيچ سستى و كاستى در آفرينش آنچه آفريد بر او عارض نشد، هر چه را خواست آغاز كند آغاز كرد و هر چه را خواست به وجود آورد به همان گونه كه اراده كرد از ثقلين (جنّ و انس) به وجود آورد تا بدين وسيله پروردگارى او شناخته آيد، و فرمانبردارى از او در ميان آنان صورت امكان يابد.» «92»
