تفسیر هدایت جلد 15
لطفا منتظر باشید ...
چيزهايى ناخوشايند انسان كه آدمى بايد آنها را تحمّل و بر آنها شكيبايى كند؟ و سرشار از خواهشهايى كه شايسته است با آنها مبارزه و از آنها دورى كند؟ و اگر بردبارى و شكيبايى نكند، يا اگر با آنها مبارزه و از آنها اجتناب نكند به عنوان هيمه به آتش دوزخ خواهد افتاد و به قدرت شكست خود در آن مبارزه، در دوزخ عذاب خواهد ديد؟ اين غايت و غرض از بزرگترين آرزوهاى بلند پرهيزگاران است «الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ «122» «آنان كه خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده، ياد مىكنند و در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند: اى پروردگار ما، اين جهان را به بيهوده نيافريدهاى، تو منزّهى، ما را از عذاب آتش بازدار»، و بزرگتر از وصول بدين غايت همان كاميابى و پيروزى از جانب خداوند است كه «فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ «123»- و هر كس را از آتش دور سازند و به بهشت درآوردند به پيروزى رسيده است.»هدف دوم همان داخل شدن به بهشت است، و اين امر بدون آمرزش خداوند و خرسندى او ممكن نشود، زيرا هيچ كس، حتى انبياء، بر اثر كردار خود به بهشت نمىرود، بلكه به فضل خدا چنين سعادتى مىيابد، و اين امر تحقق نمىيابد جز به توبه و انابه به درگاه خدا و اعتراف به خطا براى خدا، و كوشش پى گير و دايم براى اصلاح خود.«وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ- و آمرزش از جانب خدا و خشنودى او،» اين همان هدفهاى حقيقى است كه بر همه كس واجب است براى آنها بكوشد، و به وسيله آنهاست كه دنيا آخرت شود، و زندگى در آن معنى و مفهومى يابد، و هر ساعت در آن بزرگتر و با ارزشتر از ساعت آخرت شود. امّا بدون اين
