آنكه در كار اشتباه خود، سماجت و پافشارى مىكند مخلص نيست. فرد با اخلاص، اگر تشخيص داد كه كار و راه بهترى وجود دارد. از مسير خطا منصرف مىشود و يا كار را به كاردان تر وامى گذارد.بسيارند كسانى كه مدّتى راه خطا مىروند، ولى وقتى برايشان خطاى آن آشكار شد، حاضر نيستند دست بردارند و آنرا نوعى عقب گرد و شكست مىپندارند. در حالى كه اصرار بر خطا، شكست بزرگترى است. افراد مخلص، روح بلند و سعه صدر دارند و بزرگ منشى آنان، مانع تن دادن به پستى ها و حقارت ها مىشود.