برخى از اين شرايط، به رعايت حقوق ديگران مربوط مىشود. اينكه لباس و مكان نمازگزار، حلال و مباح باشد، براى رعايت حق حكومت اسلامى (در خمس) و حق محرومان جامعه (در زكات) و ساير مردم است. حتّى نماز در كنار جاده ها و در خيابان ها اگر سبب مزاحمت براى عابران باشد، حرام است.(219)آنچه معتبر است، رضايت قلبى صاحبان حق است، اگر در ظاهر بگويند راضى هستيم ولى بدانيم كه رضايت ندارند، نماز و تصرف، باطل و حرام است. بر عكس اگر در ظاهر اظهار عدم رضايت كند ولى بدانيم كه قلباً راضى است، نماز صحيح است.