سابقه نماز باران - پرتوی از اسرار نماز نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پرتوی از اسرار نماز - نسخه متنی

محسن قرائتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سابقه نماز باران

آنگونه كه از روايات تاريخى برمى آيد، نماز باران در زمان انبياء گذشته هم بوده است (نمونه بيرون رفتن حضرت سليمان را خوانديد).

دعاها و حديث هايى هم كه درباره شيوه رسول خدا صلّى الله عليه وآله در خواندن نماز باران نقل شده، با خطبه هاى مربوط به اين نماز كه از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شده، و نيز دعاى امام سجّاد عليه السلام گوياى اين است كه به اين سنت، عمل مىشده است.(565)

در تاريخ، برخى از علماى بزرگ هم به برگزارى اين نماز اقدام كرده و از خدا، باران گرفته اند.

البته اين نماز، از آن جهت حساسيّت دارد كه اگر خداوند، دعاها را مستجاب نكند و باران نفرستد، مايه شرمندگى نمازگزاران مىشود كه خدا به آنان توجّه ننمود. از اين جهت، اقدام به اين نماز، جراءت و ايثارى در حدّ مايه گذاشتن از آبرو مىطلبد.

يكى از معروف ترين نمازهاى باران تاريخ معاصر ما، نماز آيت الله العظمى سيّد محمد تقى خوانسارى (رحمة الله عليه) است.

نوشته اند كه در سال 1363 قمرى همان سالى كه متفقين، ايران را اشغال كرده بودند، در قم باران نباريد و باغها و مزارع خشكيد و خطر قحطى و خشكسالى مردم قم را تهديد مىكرد.

آن مرجع بزرگوار، دو روز متوالى براى نماز باران به بيابانهاى اطراف قم رفت، اين حركت، گرچه مورد استهزاء غير معتقدان به امور معنوى و غيبى بود، ولى در روز دوّم، چنان باران آمد كه سيلها روان شد و جويبارها به راه افتاد و اين از آثار انفاس قدسى آن مرد الهى بود.(566)

نمازهاى ديگر

براى ايجاد رابطه ميان بنده و خدا، نمازهاى بسيارى مورد سفارش است. از قبيل:

- نماز غفيله.

- نماز حاجت.

- نماز شب اول قبر (ليلة الدفن)

- نماز اوّل ماه.

- و... بسيارى نمازهاى ديگر كه در كتب دعا مطرح است و علاقمندان به آنجا مراجعه كنند. در همينجا، اين نوشته را به پايان مىبريم، به اين اميد كه ره توشه آخرت و كارى مفيد براى خود و ديگران گردد.


(1). ذاريات، آيه 56.

(2). نحل، آيه 36.

(3). زمر، آيه 7.

(4). قريش، آيه 3 و 4.

(5). نهج البلاغه، خطبه 147.

(6). نحل، آيه 96.

(7). قصص، آيه 88.

(8). يس، آيه 61.

(9). بقره، آيه 45 و 153.

(10). ميزان الحكمه، ج 7، ص 542.

(11). وسائل الشيعه، ج 12، ص 11.

(12). محجة البيضاء، ج 1، ص 19.

(13). نهج الفصاحه، جمله 409.

(14). سفينة البحار، كلمه نظر.

(15). سفينة البحار، كلمه عبد.

(16). محجة البيضاء، ج 1، ص 366.

(17). سفينة البحار، عبد.

(18). بحارالانوار، ج 84، ص 259.

(19). نساء، آيه 43.

(20). وافى، ج 2، ص 10.

(21). اصول كافى، ج 2، ص 83.

(22). كهف، آيه 110.

(23). بحارالانوار، ج 70، ص 252 ؛ وسائل الشيعه، ج 1، ص 58.

(24). بيّنه، آيه 5.

(25). مؤمنون، آيه 3.

(26). مصباح الشريعه، ص 8.

(27). بحارالانوار، ج 84، ص 223.

(28). بحارالانوار، ج 70، ص 251.

(29). صحيفه سجاديه، دعاى بيستم.

(30). لا تبطلوا صدقاتكم بالمَنّ والاذى. بقره، آيه 246.

(31). ميزان الحكمة، واژه حسد.

(32). كافى، ج 2، ص 314.

(33). فاطر، آيه 8.

(34). كهف، آيه 104.

(35). توبه، آيه 37.

(36). مائده، آيه 27 و توبه، آيه 53.

(37). مراجعه شود به آيات: هود 16 و فرقان 23.

(38). يوسف، آيه 101.

(39). آل عمران، آيه 193.

(40). اعراف، آيه 128، هود 49، قصص 83.

(41). تكوير، آيه 26.

(42). صحيفه سجاديه، دعاى بعد از نماز شب.

(43). بحارالانوار، ج 41، ص 12.

(44). در بحث نمازهاى معصومين به نمونه هاى ديگرى اشاره شده است، مراجعه كنيد.

(45). طه: آيه 1 و 2. حديث از بحارالانوار، ج 16، ص 202، تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 366.

(46). بحارالانوار، ج 43، ص 61.

(47). بحارالانوار، ج 46، ص 64.

(48). بحارالانوار، ج 46، ص 75.

(49). بحارالانوار، ج 48، ص 107.

(50). بقره، آيه 165.

(51). فاطر، آيه 10.

(52). عنكبوت، آيه 17.

(53). مائده، آيه 76.

(54). اعراف، آيه 194.

(55). انبياء، آيه 54.

(56). مريم، آيه 82.

(57). حج، آيه 71.

(58). تحف العقول، ص 456.

(59). نورالثقلين، ج 3، ص 357.

(60). بقره، آيه 87.

(61). نساء، آيه 65.

(62). نساء، آيه 77.

(63). بقره، آيه 143.

(64). صافات، آيه 102.

(65). مريم، آيه 65.

(66). بحارالانوار، ج 77، ص 68.

(67). نهج الفصاحه، جمله 453.

(68). الحياة، ج 1، ص 331.

(69). بحارالانوار، ج 77، ص 164.

(70). عنكبوت، آيه 56.

(71). نهج البلاغه، فيض الاسلام، خطبه 192.

(72). عصر، آيه 3.

(73). تفصيل مطلب را در كتاب توضيح المسائل مرجع تقليد خود ملاحظه نماييد.

(74). نساء، آيه 6.

(75). نور، آيه 58.

(76). لقمان، آيه 17.

(77). انعام، آيه 152.

(78). حج، آيه 78.

(79). فتح، آيه 17.

(80). مانند كافى، وافى، بحارالانوار.

(81). تفسير صافى، ج 2، ص 35.

(82). بحارالانوار، ج 70، ص 230.

(83). بحارالانوار، ج 70، ص 242.

(84). قصارالجمل، ج 2، ص 73.

(85). بقره، آيه 128.

(86). الميزان، ج 2، ص 59.

(87). فانزلنا على الذين ظلموا رجزا من السماء... بقره، آيه 59.

(88). توبه، آيه 36.

(89). انّما النسى ء زيادة فى الكفر توبه، آيه 37.

(90). از جمله در سوره اعراف، آيه 163.

(91). با تشكر از برادر عزيز حجة الاسلام آقاى وحيدى كه اين دسته بندى، با الهام از اوست.

(92). بحارالانوار، ج 71، ص 173.

(93). مائده، آيه 5.

(94). توبه، آيه 18.

(95). نحل، آيه 97.

(96). وسائل الشيعه، ج 1، ص 90.

(97). كافى، ج 1، ص 430.

(98). كافى، ج 1، ص 193، و 145.

(99). كافى، ج 2، ص 75، و بحارالانوار، ج 71، ص 187.

(100). مائده، آيه 27.

(101). بحارالانوار، ج 96، ص 12.

(102). سفينة البحار، ج 1، واژه حلّ.

(103). جامع السعادات، ج 2، ص 234.

(104). مكارم الاخلاق، ص 554 (به نقل از الحياة، ج 1، ص 236).

(105). اصول كافى، ج 2، ص 361.

(106). اصول كافى، ج 2، ص 321.

(107). وسائل الشيعه، ج 14، ص 116.

(108). اصول كافى، ج 2، ص 349.

(109). عنكبوت، آيه 45.

(110). بحارالانوار، ج 82، ص 198.

(111). توبه، آيه 117.

(112). سجده، آيه 15.

(113). قصارالجمل، ج 2، ص 74.

(114). نساء، آيه 95.

(115). نهج الفصاحه، 522.

(116). الحياة، ج 1، ص 318.

(117). نهج البلاغه، وصيت 31.

(118). حديد، آيه 10.

(119). قصارالجمل، ج 2، ص 30.

(120). مائده، آيه 54.

(121). احزاب، آيه 39.

(122). نساء، آيه 142.

(123). جن، آيه 16.

(124). انبياء، آيه 20.

(125). اصول كافى، ج 1، ص 36.

(126). اصول كافى، ج 1، ص 57.

(127). مانند: علل الشرايع، از صدوق و ده ها كتاب درباره اسرار نماز و حج و...

(128). ان الصلوة تنهى عن الفحشاء والمنكر عنكبوت، آيه 45.

(129). اقم الصلوة لذكرى طه، آيه 14.

(130). الا بذكراللّه تطمئن القلوب رعد، آيه 28.

(131). لعلكم تتّقون بقره، آيه 183.

(132). لشهدوا منافع لهمz حج، آيه 28.

(133). خذ من اموالهم صدقة تطهرهم توبه، آيه 103

(134). يريد الشيطان ان يوقع بينكم العداوة والبغضاء و يصدّكم عن ذكراللّه مائده 91.

(135). و لكم فى القصاص حياة... بقره، آيه 179.

(136). نهج البلاغه صبحى صالح، حكمت 252، فيض الاسلام، حكمت 244.

(137). شمس، آيه 8.

(138). از جمله مىتوان به مجلدات كتاب اولين دانشگاه و آخرين پيامبر نوشته شهيد دكتر پاك نژاد مراجعه كرد.

(139). قيامت، آيه 5.

(140). قمر، آيه 2.

(141). لقمان، آيه 17.

(142). طه، آيه 14.

(143). كنزالعمال، ج 7، ص 279.

(144). بحارالانوار، ج 77، ص 77.

(145). بقره، آيه 45.

(146). نهج البلاغه، حكمت 252.

(147). كوثر، آيه 2.

(148). فروع كافى، ج 1، ص 270.

(149). كنزالعمال، ج 7، ص 279.

(150). مستدرك، ج 1، ص 172.

(151). نهج الفصاحه، جمله 3075.

(152). نهج الفصاحه، جمله 1588.

(153). فروع كافى، ج 1، ص 267.

(154). وسائل الشيعه، ج 1، ص 4.

(155). نهج الفصاحه، جمله 979.

(156). وسائل الشيعه، ج 3، ص 7.

(157). فروع كافى، ج 1، ص 265.

(158). فروع كافى، ج 1، ص 264.

(159). بقره، آيه 45.

(160). فهرست عزرالحكم، صلاة.

(161). مريم، آيه 31.

(162). ابراهيم، آيه 37.

(163). بحارالانوار، ج 81.

(164). نهج البلاغه، حكمت 237.

(165). وسائل الشيعه، ج 3، ص 13.

(166). هود، آيه 114.

(167). مدّثر، آيه 43.

(168). ماعون، آيه 5.

(169). محجة البيضاء، ج 1، ص 301.

(170). نهج الفصاحه، جمله 1098.

(171). بحارالانوار، ج 84، ص 242.

(172). بحارالانوار، ج 84، ص 284.

(173). وسائل الشيعه، ج 3، ص 19.

(174). وسائل الشيعه، ج 3، ص 19.

(175). سفينة البحار، ج 2، ص 43.

(176). وسائل الشيعه، ج 3، ص 15.

(177). مستدرك وسائل الشيعه، ج 1، ص 173.

(178). بحارالانوار، ج 84، ص 242.

(179). بحارالانوار، ج 84، ص 258.

(180). نهج الفصاحه، جمله 54.

(181). بحارالانوار، ج 84، ص 317.

(182). بحارالانوار، ج 84، ص 253 و 258.

(183). محجة البيضاء، ج 1، ص 354.

(184). بحارالانوار، ج 84، ص 317.

(185). محجة البيضاء، ج 1، ص 377.

(186). نهج الفصاحه، جمله 132.

(187). تفسير صافى، ج 2، ص 370.

(188). بحارالانوار، ج 84، ص 247.

(189). وسائل الشيعه، ج 1، ص 68.

(190). بحارالانوار، ج 84، ص 258.

(191). مستدرك وسائل الشيعه، ج 1، ص 174.

(192). سفينة البحار، ج 2، ص 44.

(193). ناقل: آية...مرواريد در مشهد.

(194). محجة البيضاء، ج 1، ص 354.

(195). محجة البيضاء، ج 1، ص 354.

(196). نهج الفصاحه، جمله 1672.

(197). محجة البيضاء، ج 1، ص 382.

(198). وافى، ج 2، ص 13.

(199). نهج الفصاحه، جمله 1669.

(200). مىتوان در زمينه هاى فوق به اين آيات، مراجعه كرد: بقره 83، انفال 3، توبه 71، لقمان 17، و مزمّل 20 و بسيارى آيات ديگر.

(201). نهج البلاغه، خطبه متقين (خطبه همّام).

(202). وسائل الشيعه، ج 1، ص 256.

(203). محجّة البيضاء، ج 1، ص 281.

(204). وسائل الشيعه، ج 1، ص 257.

(205). محجة البيضاء، ج 1، ص 281.

(206). قصارالجمل، ج 1، ص 311.

(207). وسائل الشيعه، ج 1، ص 266.

(208). توضيح المسائل، بخش وضو.

(209). توضيح المسائل، بخش وضو.

(210). محجة البيضاء، ج 1، ص 301.

(211). محجة البيضاء، ج 1، ص 281.

(212). محجة البيضاء، ج 1، ص 308 و عيون اخبارالرضا، ج 2، ص 105.

(213). نهى اميرالمؤمنين اَنْ يتيمّم الرّجُل بترابٍ من اثر الطريق. وسائل الشيعه، ج 3، ص 349.

(214). توضيح المسائل امام خمينى (ره) به ترتيب، مسائل: 788، 789، 864، 865، 886،.

(215). همان.

(216). همان مدرك.

(217). مسئله، 874 توضيح المسائل.

(218). مسئله، 884 توضيح المسائل.

(219). مسئله، 898 توضيح المسائل.

(220). آيات تحويل قبله در سوره بقره از آيه 142 تا 149 مفصل آمده است. به تفسير اين آيات رجوع كنيد.

(221). كنزالعمال، ج 7، ص 689.

(222). كنزالعمال، ج 7، ص 692.

(223). كنزالعمال، ج 7، ص 690.

(224). وسائل الشيعه، ج 4، ص 615.

(225). وسائل الشيعه، ج 4، ص 612.

(226). بحارالانوار، ج 21، ص 133.

(227). سفينة البحار، ج 1، كلمه بلل.

(228). وسائل الشيعه، ج 4، ص 614.

(229). سفينة البحار، بلل.

(230). سفينة البحار، ج 1، كلمه بلل.

(231). لغت نامه دهخدا، بلال.

(232). كنزالعمال، ج 7، ص 692.

(233). تفسير نمونه، ج 4، ص 438. (ذيل آيه 58 سوره مائده)

(234). عنكبوت، آيه 69.

(235). روضة المتقين، ج 12، ص 141.

(236). روضة المتقين، ج 12، ص 142.

(237). ابراهيم، آيه 37.

(238). مريم، آيه 96.

(239). امام خمينى (ره) براى خدا قيام كرد و تبعيد شد و سختى ها را تحمل كرد تا انقلاب پيروز شد، خداوند هم ميليون ها انسان را شيفته او ساخت. وقتى به ايران آمد ميليون ها

(نفر استقبالش كردند و پس از رحلت، ده ميليون نفر در تشيع جنازه شركت كردند و در مدّت چهل روز، برايش صحن و حرم ساختند و از دورترين نقاط كشور، پياده به زيارت مرقدش شتافتند.

(240). بحارالانوار، ج 70، ص 25.

(241). نهج البلاغه، خطبه 193.

(242). اعراف، آيه 45.

(243). بقره، آيه 138.

(244). فهرست، غرر، واژه اخلاص.

(245). قصص، آيه 88.

(246). كهف، آيه 110.

(247). محجة البيضاء، ج 6، ص 171.

(248). تحف العقول، ص 487.

(249). اين احاديث، از فهرست غررالحكم، واژه اخلاص است.

(250). نهج البلاغه، نامه 53.

(251). فهرست غرر، ص 398.

(252). فهرست غرر، ص 399. (كلمه نيّت)

(253). فهرست غرر، ص 398 (كلمه نيّت)

(254). بحارالانوار، ج 70، ص 205.

(255). محجة البيضاء، ج 5، ص 75.

(256). بحارالانوار، ج 70، ص 199.

(257). بحارالانوار، ج 70، ص 201.

(258). اشاره به آيه: ان الله اشترى من المؤمنين اموالهم و انفسهم.

(259). زلزال، آيه 7.

(260). نهج البلاغه، خطبه 32.

(261). اسراء، آيه 18.

(262). حج، آيه 73.

(263). ملك، آيه 30.

(264). قصص، آيه 71 و 72.

(265). قصص، آيه 81.

(266). دخان، آيه 26.

(267). بقره، آيه 72.

(268). ماعون، آيه 5 و 6.

(269). سفينة البحار، ج 1، ص 499.

(270). دهر، آيه 10.

(271). نهج البلاغه، حكمت 290.

(272). نهج البلاغه، حكمت 237.

(273). محجة البيضاء، ج 5، ص 77.

(274). جامع السعادات، ج 2، ص 77.

(275). فهرست غررالحكم.

(276). حجر، آيه 99.

(277). انسان، آيه 9.

(278). محجة البيضاء، ج 6، ص 144.

(279). توبه، آيه 23.

(280). نهج البلاغه، نامه 26.

(281). مائده، آيه 54.

(282). بقره، آيه 113.

(283). فهرست غررالحكم، واژه خلص، ص 93.

(284). انفال، آيه 29.

(285). حديد، آيه 28.

(286). فهرست غرر، ص 92.

(287). نحل، آيه 66.

(288). همه اوصافى كه ذكر شده، برگرفته از آيات قرآن كريم است.

(289). منافقون، آيه 1.

(290). محجة البيضاء، ج 1، ص 385.

(291). همان.

(292). نهج البلاغه، خطبه همام (وصف متقين).

(293). هود، آيه 119.

(294). تفسير صافى، ج 1، ص 51.

(295). مثل حضرت نوح در به حركت در آوردن كشتى و... بسم اللّه مجريها و مُرسيها.

(296). آل عمران، آيه 101.

(297). تفسير قرطبى، ج 1، تفسير بسم الله.

(298). تفسير فخر رازى و مجمع البيان، ج 1، در تفسير بسم اللّه.

(299). تفسير صافى، ج 1، ص 52.

(300). اسراء، آيه 67.

(301). اسراء، آيه 83.

(302). يس، آيه 77.

(303). انفطار، آيه 6.

(304). علق، آيه 6.

(305). قصص، آيه 78.

(306). صافات، آيه 13.

(307). انعام، آيه 164.

(308). بقره، آيه 222.

(309). انعام، آيه 54.

(310). زمر، آيه 53.

(311). فرقان، آيه 70.

(312). انفطار، آيه 19.

(313). مؤمن، آيه 16.

(314). حاسِبوا قَبَل ان تحاسَبْوا (رسول خدا به ابوذر غفارى مكارم الاخلاق)

(315). نورالثقلين، ج 1، ص 16.

(316). هود، آيه 56.

(317). زخرف، آيه 43.

(318). يس، 62.

(319). نورالثقلين، ج 1، ص 17.

(320). آل عمران، آيه 101.

(321). تفسير نمونه، به نقل از تفسير صافى.

(322). مريم، آيه 76.

(323). مثل آنان كه حضرت عيسى عليه السلام و حضرت على عليه السلام را خدا مىدانند.

(324). همچون وهابى ها.

(325). بحارالانوار، ج 24، ص 9.

(326). بحارالانوار، ج 24، ص 9.

(327). بحارالانوار، ج 8، ص 65.

(328). نهج البلاغه، حكمت 108.

(329). نهج البلاغه، حكمت 70.

(330). نهج البلاغه، (صبحى صالح) حكمت 347.

(331). ميزان الحكمه، ج 8، ص 546.

(332). فرقان، آيه 67.

(333). نساء، آيه 69.

(334). تفسير نمونه، ج 1، ص 53.

(335). بحارالانوار، ج 24، ص 30 به بعد.

(336). قصص، آيه 17.

(337). فاخذنا و جنوده فنبذناهم فى اليم. قصص، آيه 40.

(338). فخسفنا به و بداره الارض. قصص، آيه 81.

(339). كَبُر مَقتاً عندالله ان تقولوا ما لاتفعلون. صف، آيه 3.

(340). به آيات: حجر، 74 ؛ هود، 59 60 ؛ فتح، 6 و نساء، 93 مراجعه كنيد.

(341). پيام قرآن، (تفسير موضوعى) جلد1.

(342). رعد، آيه 16.

(343). انعام، آيه 164.

(344). آل عمران، آيه 189.

(345). انعام، آيه 57.

(346). نمل، آيه 62.

(347). بحارالانوار، ج 3، ص 223.

(348). بحارالانوار، ج 3، ص 223.

(349). شورى، آيه 11.

(350). مؤمنون، آيه 1 و 2.

(351). بحارالانوار، ج 84، ص 228 (به نقل از ميزان الحكمه).

(352). بحارالانوار، ج 81، ص 230.

(353). محجة البيضاء، ج 1، ص 390.

(354). بحارالانوار، ج 82، ص 108.

(355). بحارالانوار، ج 82، ص 110.

(356). وافى، ج 2، ص 107.

(357). همان مدرك.

(358). واقعه، آيه 74.

(359). الميزان، ج 19، ص 160.

(360). نهج البلاغه، خطبه 1.

(361). اسراء، آيه 44.

(362). نحل، آيه 49.

(363). بحارالانوار، ج 82، ص 139.

(364). طه، آيه 55.

(365). وسائل الشيعه، ج 3، ص 591.

(366). جن، آيه 18.

(367). يوسف، آيه 100.

(368). حج، آيه 18.

(369). عُلّمنا منطق الطّير نمل، آيه 16.

(370). فتبسّم ضاحكا من قولها... نمل، آيه 19.

(371). اسراء، آيه 44.

(372). الميزان، ج 13، ص 117.

(373). وسائل الشيعه، ج 8، ص 353.

(374). تفسير نمونه، ج 12، ص 140.

(375). نمل، آيه 23.

(376). اذا سجد لم يرفع حتى يرفض عرقاً بحارالانوار، ج 82، ص 137.

(377). كان يسجد بعد ما يصلى فلا يرفع راءسه حتى يتعالى النهار قصارالجمل، سجده.

(378). قيل للصادق عليه السلام لِمِ اتّخذ اللّه ابراهيم خليلاً؟ قال: لكثرة سجوده على الارض مستدرك الوسائل، ج 1، ص 329.

(379). لولا السجود للّه... لتمنيت الموت بحار، ج 6، ص 130.

(380). قصارالجمل، سجده.

(381). وسائل الشيعه، ج 4، ص 979.

(382). كان اثرالسجودفى جميع مواضع سجوده فسمّى السجادلذلك وسائل الشيعه، ج 4، ص 977.

(383). فتح، آيه 29.

(384). بحارالانوار، ج 82، ص 162 و مستدرك، ج 1، ص 329.

(385). بحارالانوار، ج 82، ص 164 و مستدرك، ج 1، ص 329.

(386). بحارالانوار، ج 82، ص 163.

(387). بحارالانوار، ج 82، ص 164.

(388). كان الصادق عليه السلام لايسجدُ الاّ على تربةِ الحسين تذللا له وسائل الشيعه، ج 3، ص 608.

(389). بحارالانوار، ج 103، ص 135. روايات مربوط به تربت امام حسين عليه السلام، از ص 106 تا ص 140 است.

(390). طور، آيه 43.

(391). شورى، آيه 30.

(392). قلم، آيه 29.

(393). انعام، آيه 91.

(394). مؤمنون، آيه 115.

(395). طور، آيه 43.

(396). انبياء، آيه 22.

(397). يونس، آيه 68.

(398). آل عمران، آيه 193.

(399). انبياء، آيه 87.

(400). نحل، آيه 57.

(401). طه، آيه 130.

(402). طه، آيه 130.

(403). غافر، آيه 55.

(404). طور، آيه 48.

(405). توحيد، صدوق، ص 312.

(406). آنچه درباره احكام قنوت آمد: جواهر، ج 10، ص 352 تا 362.

(407). بحارالانوار، ج 82، ص 199 و جواهر، ج 10، ص 367.

(408). بحارالانوار، ج 82، ص 206. در اين كتاب، احاديث بسيارى درباره قنوت نقل شده است.

(409). وسائل الشيعه، ج 4، ص 988. بحارالانوار، ج 82، ص 283.

(410). مضمون حديثى از امام رضا عليه السلام در بحار، ج 82، ص 284.

(411). الغدير، ج 2، ص 303، به نقل از: مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 323.

(يا اهل بيت رسول الله حبكم فرض من الله فى القرآن انزله

(كفاكم من عظيم القدر انكم من لم يصل عليكم لا صلاةَ لهُ

(412). صحيح بخارى، ج 8، باب الصلاة على محمّد.

(413). تفسير فخر رازى، ج 25 ص 227 و كنزالعّمال، ج 1، ص 495.

(414). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1219 و بحارالانوار ج 91، ص 48.

(415). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1221.

(416). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1218.

(417). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1222.

(418). به كتاب كنزالعمال، ج 1، ص 488 و 489 و به بحارالانوار، جلد 91 مراجعه شود.

(419). زيارت جامعه كبيره، نيز: كنزالعمال، ج 1، ص 492.

(420). قصارالجمل.

(421). بحارالانوار، ج 91، ص 64 و 65.

(422). بحارالانوار، ج 91، ص 64 و 65.

(423). حشر، آيه 22 السّلام المؤمن...

(424). الميزان، ج 19، ص 256.

(425). يس، آيه 58.

(426). انعام، آيه 54.

(427). رعد، آيه 24.

(428). ابراهيم، آيه 23.

(429). بحارالانوار، ج 73، ص 4.

(430). مِن التّواضع اءن تسلّم على مَن لقيت. بحارالانوار، ج 73، ص 3.

(431). بحارالانوار، ج 73، ص 8.

(432). بحارالانوار، ج 73، ص 12.

(433). قصارالجمل، ج 1، ص 321.

(434). نساء، آيه 86.

(435). بحارالانوار، ج 73، ص 10.

(436). بحارالانوار، ج 73، ص 11.

(437). نور، آيه 61.

(438). تفسير نمونه، ج 14، ص 553.

(439). ميزان الحكمه، ج 4، ص 538.

(440). بحارالانوار، ج 40، ص 335.

(441). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 336.

(442). انشراح، آيه 7.

(443). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 336.

(444). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 336.

(445). همان مدرك.

(446). احزاب، آيه 41.

(447). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1023.

(448). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 336.

(449). وافى، ج 2، ص 121.

(450). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1037.

(451). در اينجا بجاست كه ياد كنيم از 400 شهيد مظلوم ايران كه، در ايّام حج، در جمعه خونين مكّه، در حالى كه فرياد برائت از كفار و طواغيت و مستكبران جهانى بر لب داشتند و مرگ بر آمريكا و مرگ بر اسرائيل مىگفتند، آماج گلوله هاى وهابيان حاكم بر حجاز قرار گرفته و مظلومانه به شهادت رسيدند (در سال 1366). زهى تاءسف كه اينگونه شعارها را كه الهام گرفته از آيات قرآن است و دستور قرآن، به اعلام برائت و بيزارى از مشركان در مناسك حج مىباشد. برخى كج فهمان، مخالف حال عبادت در حج مىدانستند و مخالفت مىكردند...!

(452). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1024.

(453). جواهر، ج 10، ص 405.

(454). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1033.

(455). از جمله در: صحيح مسلم، ج 1، ص 418، صحيح بخارى، ج 1، ص 110، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 299 (در بحث تعقيبات نماز).

(456). لئن شَكَرتُم لازيدنّكم ابراهيم، آيه 5.

(457). بحارالانوار، ج 83، ص 194. (در اين كتاب، حدود 87 روايت و 38 آيه درباره مسئله شكر نقل كرده است).

(458). بحارالانوار، ج 83، ص 200.

(459). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1071.

(460). وسائل الشيعه، ج 4، ص 1071، وافى، ج 2، ص 123.

(461). بحارالانوار، ج 83، ص 200.

(462). در بحار الانوار، تمام جلد 84، به روايات مربوط به نمازهاى مستحب اختصاص يافته و صدها حديث در اين باره نقل شده است.

(463). قصارالجمل، ج 2.

(464). ان للقلوب اقبالاً وادباراً... بحارالانوار، ج 84، ص 47.

(465). بحارالانوار، ج 84، ص 43، وسائل الشيعه، ج 3، ص 56.

(466). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 177.

(467). قصارالجمل، نافله.

(468). اسراء، آيه 79.

(469). آل عمران، آيه 17.

(470). فرقان، آيه 64.

(471). ذاريات، آيه 18.

(472). سجده، آيه 17.

(473). بحارالانوار، ج 84، ص 136.

(474). وافى، ج 2، ص 22.

(475). وافى ج، 2، ص 21.

(476). وافى، ج 2، ص 22.

(477). وسائل الشيعه، ج 5، ص 272.

(478). وافى ج 2، ص 22.

(479). نقل از: مصباح الشريعه.

(480). نورالثقلين، ج 3، ص 204.

(481). ثواب الاعمال، ص 88.

(482). وسائل الشيعه، ج 5، ص 375، كنزالعمال، ج 8، حديث 22799.

(483). من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 377.

(484). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 488.

(485). كنزالعمال، ج 8، حديث 22815 از پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله .

(486). كنزالعمال، ج 8، حديث 22818 و 22827.

(487). كنزالعمال، ج 8، ص 258.

(488). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 487، رساله حضرت امام، مسئله 1400.

(489). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 488.

(490). كنزالعمال، ج 8، ص 256.

(491). و اذا اقاموا الى الصلوة قاموا كُسالى نساء، آيه 142.

(492). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 488.

(493). همان مدرك.

(494). همان مدرك، ص 689، وسائل الشيعه، ج 5، ص 373.

(495). سفينة البحار، ج 1، جماعت.

(496). كنزالعمال، ج 8، حديث 22792.

(497). توضيح المسائل امام 1، مسئله 1400.

(498). توضيح المسائل امام 1، مسئله 1402.

(499). وسائل الشيعه، ج 5، ص 377.

(500). كنزالعمال، ج 8، ص 255.

(501). سفينة البحار، ج 1، جماعت.

(502). همان مدرك.

(503). من لايحضر، ج 1، ص 377.

(504). همان مدرك.

(505). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 490.

(506). وسائل الشيعه، ج 5، ص 416.

(507). وافى، ج 2، ص 177.

(508). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 491.

(509). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 491.

(510). وسائل الشيعه ج 5، ص 417.

(511). اعراف، آيه 31.512). نورالثقلين، ج 2، ص 19.

(513). مستدرك الوسائل، ج 1، ص 492.

(514). همان مدرك.

(515). من لايحضر، ج 1، ص 381.

(516). وافى، ج 1، ص 177، وسائل الشيعه، ج 5، ص 419.

(517). من لايحضر، ج 1، ص 378.

(518). تحرير الوسيله، ج 1، بحث امام جماعت.

(519). بحارالانوار، ج 75، ص 248.

(520). بحارالانوار، ج 67، ص 1.

(521). استبصار، ج 3، ص 12.

(522). وسائل الشيعه، ج 18، ص 291.

(523). استبصار، ج 3، ص 13.

(524). وسائل الشيعه، ج 18، ص 295.

(525). جواهر، ج 13 ص 277، تحريرالوسيله، ج 1، شرايط امام جماعت.

(526). تحريرالوسيله، شرايط امام جماعت.

(527). هر يك از اين شرايط، داراى مسائل و جزئيات بسيارى است كه توضيح آنها را از رساله مطالعه كنيد.

(528). حد ترخص يعنى جايى كه با رسيدن به آنجا، انسان ديگر ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آنرا نشنود (توضيح المسائل حضرت امام).

(529). توضيح بيشتر در رساله هاى عمليه است.

(530). رساله حضرت امام، مسئله 1356.

(531). جمعه، آيه 9.

(532). ميزان الحكمه، ج 5، ص 426.

(533). به منابع زير مراجعه كنيد: بحارالانوار، ج 89، ص 122. وسائل الشيعه، ج 5، ص 1. من لايحضر، ج 1، ص 409، كنزالعمال، ج 7، ص 707 و ج 8، ص 368.

(534). الجمعة حجّ المساكين، بحارالانوار، ج 89، ص 199.

(535). وسائل الشيعه، ج 5، ص 3.

(536). درباره نماز جمعه، جزوه نماز شكوهمند جمعه... از انتشارات در راه حق، براى مطالعه مفيد است.

(537). وسائل الشيعه، ج 5، ص 47.

(538). وسائل الشيعه، ج 5، ص 28.

(539). مستدرك الوسائل، ج 6، ص 27.

(540). بحارالانوار، ج 86، ص 255.

(541). صحيفه نور، سخنان مورخه 21/6/58.

(542). وسائل الشيعه، ج 5، ص 141، من لايحضر، ج 1، ص 522.

(543). نماز عيدى كه امام رضا عليه السلام مىخواست بخواند و ماءمون، ترسيد و جلوگيرى كرد و نماز عيدى كه در اولين راهپيمائى انقلاب، در قيطريه تهران برگزار شد و شهيد مفتح، امت ما را به حركتى عظيم، بسيج كرد، نشان بعد اجتماعى و سياسى اين تجمّع با شكوه است.

(544). وسائل الشيعه، ج 5، ص 140، من لايحضر، ج 1، ص 511.

(545). وسائل الشيعه، ج 5، ص 141.

(546). من لا يحضر، ج 1، ص 511.

(547). اللّه اكبر، لا اله الاّاللّه، واللّه اكبر، اللّه اكبر و للّه الحمد، اللّه اكبر على ما هدانا. مفاتيح و توضيح المسائل.

(548). متن دعا در كتاب مفاتيح الجنان و رساله هاى عمليّه آمده است.

(549). من لايحضر، ج 1، ص 511.

(550). وسائل الشيعه، ج 5، ص 144.

(551). وسائل الشيعه، ج 5، ص 145.

(552). وسائل الشيعه، ج 2، ص 762.

(553). توضيح بيشتر مسائل، در رساله عمليه.

(554). ملك، آيه 30.

(555). من لايحضر، ج 1، ص 524.

(556). من لايحضر، ج 1، ص 524.

(557). تحريرالوسيله، ج 1، ص 245، نماز استسقاء.

(558). من لايحضر، ج 1، ص 524.

(559). من لايحضر، ج 1، ص 526.

(560). از شعر لطف حق پروين اعتصامى.

(561). ديباچه گلستان سعدى.

(562). تحريرالوسيله، ج 1، ص 245.

(563). الحمدلله سابغ النعم... من لايحضر، ج 1، ص 527 و دعاى حضرت على عليه السلام مستدرك نهج البلاغه، ج 6، ص 268.

(564). اللهم اسقنا الغيث... صحيفه سجاديه، دعاى 19.

(565). به من لايحضر الفقيه، بحث نماز استسقاء مراجعه شود.

(566). آثار الحجة و گنجينه دانشمندان، ج 1، ص 324. قبر آن مرحوم، در حرم حضرت معصومه عليها السلام است.

/ 184