نورانيّت و صفاى باطنى كه در سايه وضو پديد مىآيد، بسيار ارزشمند است. از اين رو، در روايات، تاءكيد شده كه انسان همواره با وضو باشد، وضو به نور تشبيه شده (206) و خوابيدن با وضو همچون احياء و شب زنده دارى به حساب آمده است.(207)براى دعا، تلاوت قرآن، زيارت و بسيارى از كارهاى نيك و عبادى، سفارش به داشتن وضو شده است.(208) بدون وضو، دست زدن به آيات قرآن و نام هاى خدا و پيامبر و ائمه عليهم السلام ممنوع است.(209) حتى اگر نام خدا به صورت هاى مختلف و آرم نهادها و مؤسسات درآيد، (مثل آرم جمهورى اسلامى) همين حكم را دارد.وضو، بمنزله اجازه ورود به حضور پروردگار است و براى قسمت هاى مختلف آن هم دعاهاى خاصّى در كتب بيان شده است. مسائل وضو بسيار است كه در اين مجموعه نمى گنجد. ولى ناگفته نماند كه مصرف آب در وضو، اگر به حدّ اسراف برسد حرام است. رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرموده است: اَلْوُضوءُ مُدُّ وَالْغُسْلُ صاعٌ وَ سَيَاءتى اَقْوامٌ يَستقِلّونَ ذلِك فَاُولِئكَ على خِلافِ سُنَّتى (210)براى وضو ده سير آب و براى غسل، سه كيلو آب كافى است. ولى افرادى در آينده مىآيند كه اين مقدار را كم مىشمارند و آب زياد مصرف خواهند كرد كه آنها بر خلاف راه من مىروند.طهارت براى نماز، مراحلى دارد:1- طهارت ظاهر از نجاسات و آلودگى ها.2- طهارت اعضا از گناهان و جرائم.3- طهارت روح از مفاسد اخلاقى.(211) آنگونه كه در دعاها مىخوانيم: الهى طَهّر قلبى من الشرك خدايا دلم را از شرك، پاك ساز. وقتى در نماز، لازم باشد كه لباس و بدن از آلودگى ها پاك باشد، آيا لازم تر آن نيست كه دل و جان، از كبر و ريا و حسد و كينه هم پاك باشد؟ و آيا دوگانگى ظاهر از باطن، نوعى نفاق نيست
لطفا منتظر باشید ...
