دوشيزگى حضرت مريم(عليها السلام)
به گفته ى كتاب مقدس، حضرت مريم(عليها السلام)، در عقد شخصى به نام يوسف بود; اما قبل از آميزش با همسر خود، او را از «روح القدس» حامله شد و تا زمان تولد حضرت عيسى(عليه السلام) با وى هم بستر نشد.[1]از عبارت فوق برمى آيد كه حضرت مريم، پس از تولد حضرت عيسى(عليه السلام) به نكاح يوسف در آمد; بنابراين «باكره بودن» حضرت مريم، تنها تا زمان تولد حضرت عيسى(عليه السلام) است. ضمن اين كه كتاب مقدس، به وجود خواهران و برادرانى براى حضرت عيسى اشاره كرده است.[2]پروتستان ها كه كتاب مقدس را بر سنت كليسايى مقدم مى دارند، معتقد به دوشيزگى حضرت مريم(عليه السلام) تا زمان تولد حضرت عيسى هستند و وجود چهار پسر و چندين دختر را براى حضرت مريم ذكر كرده اند.[3]اما كاتوليك ها و ارتدكس ها، حضرت مريم(عليها السلام) را تا پايان عمر باكره مى دانند و به استناد سنت كليسايى كه از پدران باقى مانده است، متون كتاب مقدس را تأويل مى كنند. از نظر آنها، منظور عبارت هايى كه يعقوب و يهودا را برادران عيسى(عليه السلام)معرفى مى كنند، برادران دينى است، و منظور از فرزندان مريم نيز، فرزندان عمو و يا فرزندان خاله ى اوست.[4]از رساله هاى سده ى نخستين مسيحى مى توان دريافت كه اعتقاد به باكره بودن حضرت مريم(عليها السلام) تا پايان عمر، گرچه عقيده اى ضرورى و همگانى به شمار نمى آمده، در ميان دانشمندان رايج بوده است.[5][1]. انجيل متى، 1: 18.[2]. انجيل متى، 13: 54 و 27: 56، انجيل مرقس، 6: 3 و 15: 40.[3]. دنيس كلارك، زندگى و تعاليم عيسى مسيح، ص 28، و هاروى كاكس، مسيحيت، ص 68.[4]. توماس ميشل، كلام مسيحى، ترجمه ى حسين توفيقى، ص 67.[5]. محمدر ضا زيبايى نژاد، مسيحيت شناسى مقايسه اى، ص 27، و ر.ك: پطرس بستانى، دايرة المعارف، ج 4، ص 753.