مطالب انجيل برنابا - مسيحيت نسخه متنی

مطالب انجيل برنابا

انجيل برنابا نسبت به اناجيل ديگر بسيار قطورتر و حاوى مطالب مختلف و گسترده اى در 222 فصل است. اين در حالى است كه اناجيل ديگر در عهد جديد 16 تا حداكثر 28 باب دارند.

انجيل مزبور با اناجيل اربعه تفاوت دارد و در برابر معتقدات رسمى كليسا مى ايستد. در اين انجيل برنابا خود را يكى از دوازده حوارى حضرت عيسى معرفى مى كند و مدعى است كه انجيلش را به دستور آن حضرت نوشته است و پولس را تحريف كننده و نابود كننده ى تعاليم و شخصيت حضرت عيسى(عليه السلام) مى داند.[1] وى شايعه ى مرگ و قيام پس از مرگ حضرت عيسى را خلاف واقع دانسته و آن را اقدام نابخردانه ى حواريون مى داند.[2]

برنابا در شرح تعاليمى كه حواريون و رسولان گمراه به دروغ به نام تعاليم عيسى(عليه السلام) منتشر ساخته اند به اين موارد اشاره مى كند:

انتشار اين شايعه كه عيسى پسر خداست; اسقاط سنت ختان; و حلال دانستن گوشت هاى ناپاك.[3]

از اساسى ترين اصولى كه انجيل برنابا شديداً بر آن اصرار مىورزد، «نفى تثليث» است. در اين انجيل عيسى پيامبر خدا معرفى گرديده و كراراً «الوهيت» از وى نفى شده است.[4]

هم چنين از زبان حضرت عيسى آمده است كه، پس از وى شيطان، خدا يا پسر خدا بودن وى را بر سر زبان ها خواهدانداخت و همين اعتقاد خطا، آيين وى را به انحراف خواهد كشاند، به طورى كه سى نفر مؤمن حقيقى باقى نخواهند ماند.[5]

در اين انجيل، حضرت عيسى(عليه السلام) مسيائى (پيامبر موعود) بودن خويش را نفى مى كند و پيوسته به آمدن رسول گرامى اسلام بشارت مى دهد. او خود را آماده كننده ى راه پيامبر اسلام مى داند. وى در پاسخ به پرسش آندرياس (يكى از حواريون) مى گويد:

او در زمان شما نمى آيد، بلكه بعد از شما به چندين سال; وقتى كه انجيل من باطل شود و نزديك است كه سى نفر مؤمن پيدا نشود. در آن وقت خداى بر جهان رحم مى كند; پس رسول خدا را مى فرستد كه قرار مى گيرد بر سر او ابر سفيدى تا او را يكى از برگزيدگان خداى بشناسد و همانا زود است كه ظاهر سازد او را براى جهان.[6]

در اين انجيل، عيسى(عليه السلام) پيامبر اسلام را از نسل اسماعيل(عليه السلام) معرفى مى كند، نه اسحاق. اين در حالى است كه عهد قديم مسيّا يا همان پيامبر موعود را از فرزندان اسحاق مى داند.[7]

عيسى(عليه السلام) شرط ورود به بهشت را ايمان به پيامبر اسلام دانسته[8] و در مواردى به ذكر شفاعت آن حضرت در روز قيامت پرداخته[9] و ضمن تكريم و بزرگ داشت وجود گرامى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)، از كيفيت خلقت و پيدايش نور محمدى سخن به ميان آورده[10] و از ديدار خويش با پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) در عالم ملكوت سخن گفته است.[11]

در انجيل منسوب به برنابا از احكام شريعت موسوى دفاع، و خاصه بر سنت ختان تأكيد مى شود.[12]

ويژگى ديگرى كه مى توان گفت انجيل برنابا على رغم ديگر اناجيل واجد آن است برخى مباحث و موضوعات كلامى ـ فلسفى است كه از زبان حضرت عيسى نقل شده است; مثل غيرمركب و متغير بودن خدا،[13] مفهوم بزرگى خدا،[14] قضا و قدر،[15] معاد جسمانى[16]، معرفى انسان و كيفيت نفس انسانى و حالات و عوارض آن.[17]

در اين كتاب، برخلاف اناجيل اربعه، مصلوب واقعى «يهوداى اسخريوطى» است، نه حضرت عيسى(عليه السلام)، و آن حضرت پيش از صعود به آسمان در كوه زيتون كسانى را كه پنداشته اند وى مرده و حال از قبر برخاسته است، سرزنش مى كند:

حق مى گويم به شما كه من نمرده ام، بلكه يهوداى خائن مرده است.[18]

در اين انجيل موضوعات اخلاقى و مواعظ و اندرزهاى مختلف مطرح شده است.

[1]. ر.ك: انجيل برنابا، فصل 221 و 222.

[2]. ر.ك: همان، فصل 218.

[3]. ر.ك: همان، فصل 2.

[4]. ر.ك: همان، فصل 19، 47، 53، 212 و...

[5]. ر.ك: همان، فصل 96.

[6]. ر.ك: همان، فصل 72.

[7]. ر.ك: همان، فصل 142 و 208.

[8]. ر.ك: همان، فصل 137.

[9]. ر.ك: همان، فصل 54، 55، 56 و 137.

[10]. ر.ك: همان، فصل 43 و 44.

[11]. ر.ك: همان، فصل 44.

[12]. ر.ك: همان، فصل 29، 32، 38 و 124.

[13]. ر.ك: همان، فصل 161.

[14]. ر.ك: همان، فصل 178.

[15]. ر.ك: همان، فصل 163 و 164.

[16]. ر.ك: همان، فصل 173.

[17]. ر.ك: همان، فصل 105 و 106.

[18]. ر.ك: همان، فصل 17 و 271.