مسيحيت نسخه متنی

2. رجعت در اسلام

عقيده به «رجعت» در اسلام يك عقيده ى همگانى نيست، بلكه به «شيعه» يعنى مكتب پيروان اهل بيت(عليهم السلام) اختصاص دارد[1] و به اين معناست كه
خداوند متعال، پس از ظهور منجى آخرالزمان، حضرت مهدى(عليه السلام)، گروهى از شيعيان را كه از دنيا رفته اند، به دنيا بازمى گرداند تا آنان به آرزويشان كه ياورى و همراهى و درك وجود او و شوكت و عظمت اسلام است نايل شوند; نيز برخى از دشمنان اسلام و اهل بيت را زنده مى كند و به دنيا بازمى گرداند تا آنان نيز پيروزى حق و نابودى باطل و شوكت اسلام و مؤمنان را بنگرند و از اعمال گذشته ى خود اندوهگين و متأسف گردند.

در اين فرآيند، صحنه ى كوچك و نمونهوارى از قيامت كبرى قابل مشاهده است و عده اى پاداش عمل نيك خود و عده اى ديگر سزاى اعمال پليد خود را خواهند ديد.[2]

[1]. محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 53، ص 138 و 144، باب 29.

[2]. همان، ص 136. باب 29.