فلسفه ارسال انبياء از نظر قرآن - خاتمیت نسخه متنی

فلسفه ارسال انبياء از نظر قرآن

آيه اي است در قرآن ، آيه اي است عجيب ، همان است كه در ابتداي سخن خواندم ( آيه 213 سوره بقره ) از عجيب ترين آيات است كه در فلسفه بعثت و نبوت و ارسال انبياء مي باشد . درست در مفهوم اين آيه دقت كنيد . مي فرمايد : كان الناس امة واحدش مردم همه يك واحد جمعيت بودند ، يك جمعيت بودند ، يعني هيچ اختلاف و تشتت و تفرقي در ميان بشر نبود . يعني زماني بر بشر گذشته است كه در آن زمان در ميان افراد بشر اختلافاتي وجود نداشته است . و به عقيده من اين يكي از آن آياتي است كه معجزه است در قرآن . امروز نويسندگان تاريخ تمدن و محققين تاريخ بشر تازه رسيده اندبه اين مرحله كه بشر اولين بار كه زندگي اجتماعي اش شروع شده است ، با يك حالت بساطت و وحدتي شروع شده است . نه تنها كمونيستها ، بلكه غير كمونيستها هم مدعي هستند كه در ابتدا زندگي بشر به شكلي بوده است كه حتي مالكيت هم وجود نداشته است ، يعني افراد ، همه مثل يك خانواده برادر وار زندگي مي كرده اند . علت اينكه بشرهاي آن دوره دور هم جمع مي شدند ترس از دشمنها بود ، چيزي هم در اختيار نداشتند كه روي آن بخواهند با يكديگر جنگ و دعوا و اختلاف داشته باشند ، هنوز پاي مالكيت خصوصي در كار نبود . كان الناس امة واحدش مردم همه يك ملت و يك واحد و يك امت بودند ، هيچ نوع اختلاف سليقه و اختلاف عقيده اي و اختلاف روش و حتي اختلاف زندگي در ميان مردم نبود . فبعث الله النبيين مبشرين و منذرين و انزل معهم الكتاب بالحق ليحكم بين الناس فيما اختلفوا فيه ( 1 ) . خدا پيغمبران را آنوقت مبعوث كرد، در حالي كه مبشر و منذر بودند و به مردم نويد مي دادند كه اگر اينطور عمل بكنيد چنين و اگر آنطور عمل بكنيد چنان ، و با آنها كتاب ( مقصود از كتاب در اينجا شريعت و قانون است ) نازل كرد ، براي چه ؟ براي اينكه اين قانون در ميان مردم حكم كند در آنچه كه در آن اختلاف دارند . يعني اختلافاتي در ميانشان پيدا شده ، قانون بيايد و حل

1 - سوره بقره ، آيه 213 .