خطبه 013-سرزنش مردم بصره - شرح نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 013-سرزنش مردم بصره

ترجمه:

سخنى از آن حضرت بعد از واقعه جمل در مذمت اهل بصره: (اى اهل بصره) شما لشكريان زن بوديد و پيروان چهارپا (اشاره به شتر عايشه است) تا زمانى كه (شتر) نعره مى كشيد به صداى آن پاسخ داديد (و جنگ كرديد)، اما همين كه شتر پى شد فرار كرديد.

اخلاق شما پست و پيمانهايتان بى اعتبار و از هم گسسته، و دين شما نفاق و دورويى است و آب شما شور و تلخ است.

آن كس كه در ميان شما اقامت گزيند در دام گناه گرفتار آيد و آن كس كه از شما دورى گزيند و رخت بربندد، رحمت خدا را دريابد.

گويا مى بينم خداوند عذاب را از بالا و پايين بر شهر شما فرستاده و همه آن و كسانى كه در آن قرار دارند زير آب غرق شده، تنها كنگره هاى بلند مسجدتان همچون سينه كشتى روى آب نمايان است.

خطبه در يك نگاه:

اين خطبه همانند بعضى از خطبه هاى قبل و بعد ناظر به داستان جنگ جمل است و اهل بصره را به خاطر آن كه چشم و گوش بسته، دنبال جاه طلبان سياسى همچون طلحه و زبير افتادند و نخستين شكاف را در صفوف مسلمين ايجاد كردند زير شديدترين ضربات سرزنشهاى خود قرار مى دهد، به علاوه آنها را به عذاب الهى در آينده تهديد مى كند.

باشد كه درس عبرتى براى آنان گردد و در آينده از
تكرار اينگونه اعمال بپرهيزند.