خطبه 023-در باب بينوايان
ترجمه:
اما بعد (از حمد و ثناى الهى بدانيد! اين خطبه مشتمل بر ترغيب فقرا به زهد و توصيه اغنيا به محبت و مهربانى است.) مواهب پروردگار، مانند قطره هاى باران، از آسمان به زمين نازل مى شود و به هر كس سهمى زياد يا كم، (مطابق آنچه خداوند مقدر فرموده) مى رسد.بنابراين هرگاه يكى از شما براى برادر خود برترى اى در همسر و فرزند و مال يا جسم و جان ببيند، نبايد نسبت به او موجب فتنه گردد (و سبب حسادت و كينه و عداوت و يا ياس و سوئظن به پروردگار شود)، زيرا، هرگاه مسلمان به عمل زشتى كه از آشكار شدنش شرمنده مى شود و افراد پست، آن را وسيله هتك حرمتش قرار مى دهند، دست نيالايد، به مسابقه دهنده ماهرى مى ماند كه منتظر است در همان دور نخست، پيروز شود و سود وافرى ببرد، بى آن كه زيانى ببيند.نيز، مسلمانى كه از خيانت به دور است، در انتظار يكى از دو خوبى از سوى خدا است: يا فرارسيدن دعوت الهى است (كه عمر او را به نيكنامى و حسن عاقبت پايان مى دهد) و در اين حال، آنچه را خداوند از پاداشهاى نيك فراهم ساخته، براى او بهتر است، و يا سرانجام، در همين دنيا، خداوند، روزى او را وسيع مى كند و صاحب همسر و فرزند (و مال فراوان) مى شود، درعين اين كه دين و شخصيت خود را حفظ كرده است، ولى (بدانيد فرق ميان اين دو، بسيار است).مال و فرزندان، كشت و زراعت اين جهانند و عمل صالح و نيك، كشت آخرت است، اما گاهى خداوند، هر دو را براى گروهى جمع مى كند.(و آنان را از نعمتهاى دنيا و آخرت، هر دو، بهره مند مى سازد).راه وصول به مقامات صالحان از خدا بترسيد آن گونه كه شما را از خويش برحذر داشته است! و صادقانه، از او خشيت داشته باشد، به طورى كه نيازى به عذرخواهيهاى واهى نباشد! اعمال خود را از ريا و سمعه، پاك كنيد! چرا كه هر كس، كارى براى غير خدا انجام دهد، خداوند، او را به همان كس وامى گذارد (تا پاداشش را از او بگيرد).از خدا تقاضا مى كنيم كه درجات شهيدان و زندگى سعادتمندان و همنشينى پيامبران را، به ما عنايت فرمايد!